راد شهبازی

کمدی کاملا فانتزی و تاحدی لوده ، فیلمساز خودش هم نمیدانم که باید چه کند ! کارگردان قصد دارد که فیلمش همه چیز داشته باشد ؛ رو به شوخی های بزرگسالانه و لوس فضای مجازی می آورد ، سپس پرستویی را در چند گریم متفاوت بی دلیل در خیابان های لس آنجلس می چرخاند (اینکه اصلا برای چه لحظاتی از فیلم در لس آنجلس فیلمبرداری شده که خودش جای بحث دارد) ، شخصیتی که علاقه شدیدی به رقصیدن و جوک گویی دارد را نمک فیلم می کند ، چند کارکتر ابله و حراف را به داستان اضافه می کند که لودگی را در تمام فیلم به جریان بی اندازد ، در ادامه بی منطقی را بین تمام کارکترهایت تقسیم می کند ! سپس انتظار دارد هم بیننده عام را خوشنود باشد و هم دنبال گر حرفه ای سینما را !
باید به خلاقیت سازنده برای دوری از کلیشه های روز سینمای کمدی این روزها هم اشاره کرد ، اما خلاقیت هم قاعده و اصول دارد ! اینکه یک بازیکن فوتبال ادعا کند که می‌تواند با توپ تنیس نیز فوتبال بازی کند ، نامش خلاقیت نیست ! اینکه یک راوی بی مزه در طول فیلم حرافی کند که تنها به مخاطبت بگویی که همه اتفاقات تصادفیست) در اواخر فیلم هم ناگهان تغییر لحن می دهد و حتی موزیکال می شود ! درکنار تمام این نواقص ، موسیقی خوب و مناسب با مضمون فیلم نیز به شخصه برایم جذاب بود ! کارگردانی که حداقل تلاش کرده که فیلمی متفاوت و ظریف بسازد ! بازی پرویز پرستویی هم در نوع خودش خوب و به اندازه بود