از نکات جالب برنامه استعداد یابی عصر جدید اینه که میشه تا حدی دید مردم رو نسبت به حوزه های مختلف دید
مثلا صدا و خوانندگی اونقدری که در خارج مورد اقبال و ذوق هست نسبت به سایر استعداد هاشون در بین عموم مردم ایران اینطور نیست (رای نیاوردن استعداد های صدا مثل کیا و شروین که عالی بودند در برابر عروسک گردانی و ژیملاستیک!) مردم ایران جذابیت بصری بیشتر براشون اقبال داره تا جذابیت سمعی! (اون ور فک کنم برعکسه)