مهدی فرهمند

«دو فیلم با یک بلیط!»
شبی که ماه کامل شد،چهارمین فیلم بلند نرگس آبیار درمقام کارگردان،فیلم خوبی است.آبیار بعد ازساخت سه فیلم در ژانر اجتماعی،این بار سراغ سوژه جسورانه ای رفته وگوشه ای از زندگی یک تروریست معروف را به تصویرکشیده است.قصه شبی که ماه...آنقدر جذابیت دارد که بتواند تماشاگر را باخود همراه کند.لوکیشن خاص فیلم،فیلمبرداری،دکوپاژ،موسیقی،انتخاب بجا ودقیق بازیگران،به ویژه النازشاکردوست و هوتن شکیبا که با فاصله گرفتن از رل های همیشگی شان درقامت دختر شیک و متمول و پسر شوخ وشنگ سریالهای کمدی،دراین فیلم حسابی درخشیده اند وفرشته صدرعرفایی که همچون همیشه خوب وکم نقص ظاهرشده،همگی از نکات مثبت فیلم آبیار هستند.تنها ایرادی که میتوان به فیلم گرفت،دوپاره بودن قصه است که گاهی آنقدر بیرون میزند که گویی به تماشای دوفیلم متفاوت با یک بلیط نشسته ایم!قسمت اول فیلم،روایتگر یک داستان عاشقانه نسبتا طولانی و حوصله سر بر است که کمتر فراز وفرود و هیجانی دارد.اما قسمت دوم کاملا بنیان فیلم زیر و رو میشود!یک تریلر گاهی ترسناک و مخوف از کشتارهای ریگی که درچند سکانس، تماشاگر را به ترشح آدرنالین وامیدارد!به جرات میتوان گفت،پارت دوم شبی که ماه...یکقدم از سینمای ایران جلوتر است!
میزانسن های فوق العاده،چینش صحنه هوشمندانه،بازی بسیارخوب بازیگران(به ویژه هوتن شکیبا)و موسیقی مخوف وخاص فیلم به هرچه ملموس تر شدن فضای آن کمک ویژه ای کرده است.ای کاش آبیار در تدوین نسخه نهایی،قدری از سکانسهای کشدار و آزاردهنده پارت اول را حذف میکرد،تا فیلم ضرباهنگ بهتر و ریتم تندتری میگرفت.