تا به حال چنین پلیسی را در سینمای ایران ندیده‌ بودم/ بازی نوید محمدزاده در چند سکانس فوق العاده است!

منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران:

برنامه تلویزیونی «هفت» این شب ها بعد از مدت ها روی آنتن می رود و در این فصل هم مسعود فراستی منتقد جنجالی و البته محبوب مردم منتقد ثابت این برنامه است. ما در منظوم قصد داریم نقدهای فراستی بر فیلم های جشنواره را هر روز منتشر کنیم.

شما هم نظرات خود را درباره فیلم ها و همچنین درباره نقدهای مسعود فراستی برایمان بنویسید. 

فیلم: متری شیش و نیم

کارگردان: سعید روستایی

مسعود فراستی: من در سینمای ایران چنین پلیسی را به یاد ندارم که قابل مقایسه با پلیس‌های سینمای دنیا باشد/ با اینکه 20 دقیقه از فیلم حذف شده، ولی معلوم است که روستایی یک قدم رو به جلوی بزرگ برداشته است!

- فکر می‌کنم که مستقل از فیلم اول روستایی (ابد و یک روز)، فیلمساز اینجا چند کار موفق انجام داده است. اول اینکه دوربین فیلم، مخاطب را با خود همراه می‌کند. دوییدن اول فیلم حس خیلی خوبی می دهد که اگر مدل دوربین، مدل دوربین کارگردانان دیگر و حتی خود روستایی در ابد و یک روز بود، این حس خوب را به ما نمی‌داد. دوم اینکه در نوع حمله پلیس به خانه‌ موادفروش، پیمان معادی بهترین بازی خود را انجام داده است.

- به طور کلی به نظرم شخصیت پیمان معادی در فیلم کاملا شکل گرفته؛ و نکته مثبت ماجرا این است که روستایی در مقابلش یک شخصیت می‌سازد که به اندازه‌ شخصیت مثبت فیلم است. اگر بخواهم دقیق تر توضیح بدم، معادی آنقدر پلیس باورپذیر و درستی است که خیلی باورش میکنیم. به شدت جدی است و من در سینمای ایران چنین پلیسی را به یاد ندارم که قابل مقایسه با پلیس‌های سینمای دنیا باشد.

- خیلی از فیلمهای ما جوری‌اند که آدمها اصلا شغل ندارند ولی اینجا شغل کمک می‌کند تا شخصیت معادی را ساخته شود. به نظر می آید سعید روستایی در تجربیات خودش و در زندگی اش یک پلیس این چنینی را دیده که اینطور توانسته خوب آن را بسازد. البته که بازی معادی هم فوق العاده است.

- در مقابل این پلیس، روستایی و نوید محمدزاده که بازی‌اش در این فیلم برخلاف فیلم «ابد و یک روز» خیلی خوب است؛ یک گادفادر خلافکار و درست و حسابی خلق کرده‌اند که پا به پای پلیس می آید و این دو شخصیت خیر و شر داستان به شدت اندازه هم هستند. در نتیجه یک دوئل خوب شکل می گیرد.

- اولین نمایی که از نوید محمدزاده می‌بینم، قبل از اینکه خودش را ببینیم؛ از صحبت‌های داخل فیلم ساخته می‌شود. با این ساختن در غیبت شخصیت، آرام به سراغ او می‌رویم و فضای او را می‌بینم. 

- اولین مواجهه این دو نفر با تضاد در زندان شروع می‌شود که معادی را بهتر میشناسیم که یک آدم اصولی است و به شدت روی اصول خود است و آرمان دارد. یک پلیس عقده ای بی سر و پای قلابی نیست! 

- دعوای داخل ماشین بین خیر و شر داستان خیلی خوب است و اصلا کاریکاتوری نیست....در قسمت مربوط به کشتن بچه بازی نوید محمدزاده فوق العاده است!!اینجا می فهمیم گانگستر هولناک فیلم چه نقطه ضعفی دارد.

- شخصیت پردازی دو سر دوئل فیلم به قدری چند وجهی و خوب انجام شده است که با استفاده از کدهای مختلف در سرتاسر فیلم ما متوجه می شویم که این دو شخصیت پلیس و خلافکار چه نقاط ضعف و قوتی دارند.

- با اینکه ۲۰ دقیقه آخر فیلم حذف شده؛ اما آنچه که روی پرده سینما می‌بینیم قابل دفاع است و به سعید روستایی تبریک می‌گویم.

- این فیلم به پلیسی میرسد که در شرایط سختی همچنان روی شرافت خود مانده است و سخت گیری هایش برای انسان‌های زورگو است. فیلمساز حد این شخصیت‌ها را نگه داشته است.

- قسمت صحنه آخر طولانی است؛ بخش مربوط به خانواده قاچاقچیِ فیلم باید خیلی کوتاه‌تر شود. روستایی سعی می‌کند نمایش را رویایی کند، اما همچنان به نظر من دکوپاژ صحنه آخر خیلی خوب از آب درنیامده چون حس ما همچنان با پلیس است، از آن صحنه لذت نمی‌بریم؛ و خوشبختانه انتهای داستان پلیس را می‌بینیم.

- یک نکته جالب درباره روایت فیلم این است که فیلم روایتش از ابتدا تا انتها به ترتیب لانگ، مدیوم و کلوز است؛ وقتی که ما به روایت کلوز میرسیم بخش های انتهایی فیلم است و چیزهای جدیدی از زندگی ناصر خاکسار(نوید محمد زاده) میبینیم.

- کاملا مشخص است که روستایی چقدر زحمت کشیده که پیشرفت کند. نوع روایت را یاد گرفته و اینجا کار با دوربین خیلی بلد است. دوربینش به شدت منضبط است، فضاساز است و معلوم است که نسبت به فیلم قبلی خودش یک قدم رو به جلوی فوق العاده برداشته است.

آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر را در صفحه‌ی اخبار منظوم، مرجع سینما و تلویزیون ایران؛ می‌‌توانید دنبال کنید.