به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، تا آغاز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر کمتر از دو ماه باقی مانده است و سینماگران در تلاشند تا آثار خود را به این فستیوال برسانند. هنوز مشخص نیست کدام فیلم ها نظر هیئت انتخاب جشنواره را جلب خواهند کرد و کدامیک به بخش مسابقه سینمای ایران راه خواهند یافت. اما ما با توجه به فیلم هایی که در حال آماده سازی هستند پروندهای ترتیب دادهایم تا ببینیم سیمرغ گرفتههای سال قبل احتمال دارد با چه فیلمهایی در جشنواره حاضر شوند و آیا باز توان شکار سیمرغ دارند یا نه. بعد هم سراغ هیئت انتخاب رفته ایم و درباره اینکه احتمال دارد تحت فشار باشند یا نه، صحبت کرده ایم. با اولین پرونده جشنوارهای منظوم همراه باشید.
نامزدهای بهترین نقش اول مرد سال گذشته:
امیر جدیدی برای فیلمهای تنگه ابوقریب و عرق سرد برنده شد.
امین حیایی برای فیلم شعلهور دیپلم افتخار گرفت.
بابک حمیدیان برای فیلم سرو زیر آب
رضا عطاران برای فیلم مصادره
سعید آقاخانی برای فیلم کامیون
نوید محمدزاده برای فیلم مغزهای کوچک زنگزده
امیر جدیدی امسال بعید است فیلمی در جشنواره داشته باشد. مخاطبان و طرفدارانش منتظر هنرنمایی جدیدی در فیلم «تختی» بودند که معلوم نشد به چه دلیلی همکاری وی با این پروژه قطع شد و «قانون مورفی» هم که زمزمه های حضورش در جشنواره شنیده می شد، قرارداد اکران خود را قطعی کرد و به این ترتیب دارنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر جشنواره سی و ششم در جشنواره امسال اصلا حضور ندارد. اما سایر نامزدها حداقل یک فیلم آماده دارند و شاید مجددا جزو نامزدها باشند. امین حیایی با «درخونگاه» که محصول سال گذشته است و با نقشی متفاوت احتمالا در جشنواره امسال حاضر می شود؛ بابک حمیدیان با « مسخره باز»، رضا عطاران با فیلم رفیق دیرینش مجید صالحی یعنی «زیرنظر»، سعید آقاخانی با فیلم های «قسم»، «رحمان ۱۴۰۰» و «دو طبقه روی پیلوت» و نوید محمدزاده هم با «متری شیش و نیم» سعید روستایی و «سرخپوست» نیما جاویدی به جشنواره سی و هفتم میآیند و ممکن است جزو نامزدها یا برنده های بهترین بازیگر مرد اول و مکمل باشند.
نامزدهای بهترین نقش مکمل مرد سال گذشته:
پژمان جمشیدی برای فیلم سوء تفاهم
جمشید هاشمپور برای فیلم دارکوب برنده شد.
سیامک انصاری برای فیلم بمب
فرهاد اصلانی برای فیلم مغزهای کوچک زنگزده
مسعود کرامتی برای فیلم چهارراه استانبول
نوید پورفرج برای فیلم مغزهای کوچک زنگزده
از بین بازیگرانی که سال گذشته برای نقش مکمل مرد کاندید دریافت جایزه شده بودند، جمشید هاشم پور با «درخونگاه» و «سرکوب»، فرهاد اصلانی با «مردی بدون سایه» ساخته علیرضا رئیسیان و «مسخره باز» اثر همایون غنی زاده و پژمان جمشیدی با «ایده اصلی» آزیتا موگویی، «ما همه با هم هستیم» کمال تبریزی و «لابیرنت» امیرحسین ترابی، مسعود کرامتی با «جان دار» و سیامک انصاری با «زهرمار» می توانند در جشنواره فیلم فجر باز هم نامزد و یا حتی برنده جایزه شوند.
علاوه بر بازیگران یاد شده، شانس بهرام رادان، مهران مدیری، حامد بهداد، جواد عزتی، هومن سیدی و هادی حجازی فرهم برای نامزدی و دریافت سیمرغ بلورین بالاست.
نامزدهای بهترین نقش اول زن سال گذشته:
باران کوثری برای فیلم عرق سرد
سارا بهرامی برای فیلم دارکوب برنده شد.
شبنم مقدمی برای فیلم خجالت نکش
ماهور الوند برای فیلم چهارراه استانبول
مهناز افشار برای فیلم دارکوب
هانیه توسلی برای فیلم سوء تفاهم
در بین بازیگران زنی که سال گذشته نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره برای نقش اول زن شدند، باران کوثری باز هم دست پر آمده و بعید است نامزد دریافت جایزه نشود. «بی حسی موضعی»، «سرکوب» و «جاندار» فیلمهای جدید کوثری در مراحل مختلف تولید هستند. سارا بهرامی برنده سیمرغ سال گذشته هم در «سرکوب» همبازی باران کوثری است. شبنم مقدمی هم در «زهرمار» نقش اصلی را دارد و احتمال دارد دوباره در یک کمدی دیگر درخشان ظاهر شود. ماهور الوند که هم اکنون در حال ایفای نقش در «نهنگ آبی» است، فیلم «تختی» را در حال فیلمبرداری و آماده سازی دارد که باید دید می تواند به جشنواره فیلم فجر برسد. مهناز افشار که این روزها درگیر حواشی زیادی شده، «آشفتهگی» را در حال آماده سازی دارد و در «قسم» محسن تنابنده نقش اصلی را ایفا میکند. هانیه توسلی هم با «ما همه با هم هستیم» و «ایده اصلی» به جضنواره فیلم فجر می آید تا شاید مهم ترین رقیب باران کوثری از نظر تعداد فیلم باشد.
نامزدهای بهترین نقش مکمل زن سال گذشته:
سحر دولتشاهی برای فیلم چهارراه استانبول و عرق سرد برنده شد.
لیلی رشیدی برای فیلم عرق سرد
نگار عابدی برای فیلم دارکوب
هدی زینالعابدین برای فیلم عرق سرد
سحر دولتشاهی که سال قبل دو نقش کاملا متفاوت را در آثار مصطفی کیایی و سهیل بیرقی ایفا کرده بود و برنده سیمرغ بلورین هم شد، امسال هیچ فیلمی درجشنواره ندارد و نمی تواند از عنوان سال گذشته خود دفاع کند. هدی زین العابدین با «طلا» میآید و لیلی رشیدی و نگار عابدی هم فیلمی برای جشنواره ندارند.
به موارد مذکور لیلا حاتمی، فاطمه معتمدآریا، هدیه تهرانی، پردیس احمدیه، نگار جواهریان، طناز طباطبایی، ساره بیات، مریلا زارعی، الناز شاکردوست و سایر بازیگران را هم اضافه کنید که میتوانند تنور رقابت جشنواره امسال را داغ کنند. باید دید هیئت انتخاب کدام فیلم ها را برای بخش مسابقه و نگاه نو معرفی میکند تا شکارچیان احتمالی سیمرغ و پرکارترین های جشنواره امسال مشخص شود.
آیا ممکن است هیئت انتخاب تسلیم فشارهای بیرونی شود؟
روزنامه بانی فیلم نوشت:
گزینش هیات انتخاب جشنواره ها شاید همیشه یکی از دغدغه ها و چالش های اصلی مدیران بوده است. هیاتی که طبعا باید به نظرات آنان و خروجی تصمیم گیری هایشان احترام گذاشته شود، اما دست کم در کشور ما همواره شبهاتی راجع به این مسئله نزد اذهان عمومی وجود داشته است. این شبهه ها اغلب حتی از نحوه انتخاب اعضای هیات نیز رقم می خورد. شاید به همین دلیل هم دولتها تلاش می کنند در سطح وزارتخانه از افرادی در بین جشنواره های دولتی استفاده کنند که کمترین میزان حاشیه سازی را داشته و خودشان هم موجه باشند و در واقع دردسر اضافی ایجاد نکنند.
هفته گذشته ابراهیم داروغه زاده مدیر نظارت و ارزشیابی و دبیر جشنواره سی و هفتم فیلم فجر نام اعضای هیات انتخاب فیلم برای بخش سودای سیمرغ یا همان بخش اصلی مسابقه فجر را اعلام کرد که ظاهرا تلاش شده در میان آنان هم چهره هایی سینمایی باشند و هم و مدیران فرهنگی تا ماحصل انتخابشان مورد قبول رسانه ها و اهالی سینما قفرار گیرد و تا حدود زیادی فیلمهایی با درصد توفیق و جلب توجه بیشتر وارد لیست نهایی شوند.
به هر حال جشنواره فجر امسال مهمترین چالش حسین انتظامی به عنوان سرپرست سازمان سینمایی است و حتی شاید نحوه برگزاری این رویداد بتواند تضمینی جدی برای بقای او در این جایگاه یا عامل اصلی کنار رفتنش شود.
پیشتر هم نوشتیم که نگرانی از بروز انتقاداتی که به طور مستقیم به تولیدات امسال سینمایی دردوره سی و هفتم فیلم فجر مربوط می شوند، از هم اکنون و به فاصله نزدیک به سه ماه مانده به زمان برگزاری مهم ترین رویداد مهم سینمایی کشور، دبیر و دیگر مسئولان جشنواره امسال فجر را به فکر چاره اندیشی انداخته تا برای پیشگیری یا دست کم برای پایین آوردن احتمال بروز انتقادات، نگاه ممیزی بیشتری به فیلم های امسال داشته باشند!برخی از کارشناسان سینمایی که پیگیر خبرهای مربوط به انتصاب رییس سازمان سینمایی پس از محمدمهدی حیدریان بودند، اذعان کردند که قبول حکم سرپرستی توسط حسین انتظامی به عنوان مسئول سازمان سینمایی، نشانه ای از وجود نگرانی هایی از نمایش برخی فیلم ها در جشنواره سی و هفتم است. این در حالی ست که تا کنون هیچ خبری از فیلم های تولیدی متقاضی حضور در جشنواره که موضوعات ملتهبی را انتخاب کرده باشند به دست نرسیده است.
با این وصف، نگاهی به ترکیب اعضای هیات انتخاب جشنواره ۳۷ فیلم فجر متشکل از احمد امینی، محمدعلی حسیننژاد، حسن خجسته، شاهرخ دولکو، بهروز شعیبی، حسین کرمی و رضا مقصودی همچنان سوالاتی را درباره میزان شایستگی یا دلایل انتخابشان ایجاد می کند. سوالاتی که بی شک می تواند به تصمیم گیریهای آنان نیز تعمیم یابد.
***
محمد متوسلانی:
شنیده ام در تصمیم گیری هیاتهای انتخاب اعمال نظر شده است
محمد متوسلانی به عنوان یکی از چهره های سینمایی که در اغلب دوره های انتخاب و داوری جشنواره فیلم فجر حضور داشته، معتقد است: افرادی که در هیأت انتخاب جشنواره معرفی شده اند، نباید تحت تأثیر نظرات دیگران قرار گیرند و باید افراد صالحی باشند.
این تهیه کننده و کارگردان سینما در پاسخ به این سوال که ترکیب و چینش هیأتهای انتخاب و داوری جشنواره فیلم فجر در ادوار مختلف چطور صورت می گیرد و آیا این اتهام که اغلب آنان از بین افرادی دولتی هستند را می توان پذیرفت یا خیر، به بانی فیلم گفت: نمی دانم چرا بعضی از این افراد را غالباً در بیشتر ادوار جشنواره می آورند و دلیل آنرا متوجه نمی شوم. ظاهراً کمیته انتخاب باید از متخصصان سینما باشند. بسیاری از این افراد را دیده ام و اصلاً از سابقه کاری شان اطلاعی نداشته ام. بعضی از افراد این دوره را هم نمی دانم چطور دارای صلاحیت برای حضور در جمع هیأت انتخاب جشنواره تشخیص داده اند.
کارگردان «هر چی تو بخوای» درباره اینکه اعضای این هیأت ها چقدر مستقل عمل می کنند، افزود: احتمالاً در ادوار مختلف شرایط فرق می کند. البته من در دوره ای که بودم اعمال نظری نشد که به ما بگویند چه چیزی را انتخاب کنیم و چه چیزهایی را انتخاب نکنیم. البته ممیزی و نظراتی خود ارشاد داشت که ارتباطی به ما نداشت و ما فقط فیلم ها را انتخاب می کردیم. با این حال شنیده ام خیلی اوقات این اعمال نظرها انجام شده است، ولی شخصا شاهد آن نبوده ام.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بعضی از افراد در اغلب دوره ها جزو هیأتهای انتخاب و داوری هستند، گفت: به نظرم شاید به علت ارتباط نزدیک شان با مسئولان و یا نزدیکی افکارشان به آنان است. قاعدتاً باید افرادی باشند که سینما را از نزدیک بشناسند و اینکه تحت تأثیر نظرات دیگران قرار نگیرند. به هر حال افرادی که برای قضاوت به چنین جمعهایی راه پیدا می کنند، نباید تحت تأثیر نظرات دیگران باشند و از این جهت باید صالح باشند.
***
ابوالفضل جلیلی:
عملکرد آزادانه و خودمختار هیات انتخاب یک رویاست!
ابوالفضل جلیلی می گوید: اینکه شما فکر کنید هیأتی خیلی آزادانه و خودمختار فیلمها را انتخاب می کنند، چنین چیزی نیست و یک رویاست.
کارگردان «حافظ» در پاسخ به این سوال که ترکیب و چینش هیأتهای انتخاب و داوری جشنواره فیلم فجر در ادوار مختلف چطور صورت می گیرد و آیا این مسئله که اغلب آنان از بین افرادی دولتی هستند را می توان پذیرفت یا خیر، به بانی فیلم گفت: در ایران در کل همه مسائلش چه هنری، سیاسی، اقتصادی، علمی و…، متاثر از اتفاقاتی فرامتنی است. اصلاً اینکه شما فکر کنید هیأتی خیلی آزادانه و خودمختار فیلمها را انتخاب می کنند، چنین چیزی نیست و یک رویاست. به خاطر اینکه یا از بالا دستور می دهند که کدام فیلم ها باشند و یا اینکه افرادی را وارد می کنند که چندان مخیر نیستند و تحت تاثیر و نفوذ قرار دارند. به همین دلیل اصلاً فکرش را نکنید امسال با سال های دیگر فرقی خواهد داشت! منتها ممکن است یک سال گروههایی به ظاهر مذهبی، فشارهایی وارد کنند که همه توجهات به سمت فیلم های به اصطلاح ارزشی بروند. با این حال به نظرم امسال هم اوضاع هیچ فرقی نکرده است.
کارگردان «دت یعنی دختر» درباره اینکه اعضای این هیأت ها چقدر مستقل عمل می کنند، افزود: اصلاً استقلال در این کشور معنا ندارد. من اگر رئیس جشنواره باشم، چون خودم آدم مذهبی هستم، می گفتم علیه برخی خطوط قرمز و تابوها فیلم بسازید. اگر قرار است با چهارتا فیلم، ارزشها و باورها، خطوط قرمز و تابوها زیر سوال برود، باید به آنها شک کرد. حتی روی دین و مذهب تمرکز می کردم، چون به اعتقاداتم اعتماد کامل دارم و آنها را ریشه ای پذیرفته ام و از هیچ های و هویی نمی ترسم، ولی خیلی ها به دلیل اینکه خودشان به حرف هایی که می زنند اعتقاد ندارند، می گویند؛ «چرا سری که درد نمی کند، دستمال ببندیم». اولین حرفی که همیشه می گویند، این است که مبادا بر اثر عملکرد ما سر و صدای کسی دربیامد و اعتراض کند. اینها فقط می خواهند اعتراض نشود، نمی خواهند هدفمند جلو بروند. فیلمسازان نمی خواهند حرف و اندیشه شان را به جهان معرفی کنند، فقط می خواهند در جهان سر و صدای منفی علیه خودشان و عملکردشان نباشد. خب در این شرایط طبعاً هیچکس کاری نمی کند و همه محافظه کاری را دوست دارند و ترجیح می دهند روزگار بی سر و صدا بگذرد. برخلاف این تفکر، به نظرم باید رفتار و آثار ما باید سر و صدا کند، چون حرفی برای گفتن داریم. اگر حرفی نداریم پس اشتباه می کنیم که جشنواره می گذاریم. با این حال اگر می خواهیم سرگرمی ایجاد کنیم که در همین خوب است.
کارگردان «مسیر معکوس» در پاسخ به این سوال که چرا بعضی از افراد در اغلب دوره ها جزو هیأتهای انتخاب و داوری هستند، متذکر شد: برای اینکه مورد تأیید هستند و ثابت کرده اند که هر چه به آنان بگویند و دیکته شود را می پذیرند و به آن عمل می کنند. اخیرا ابراهیم داروغه ملتمسانه گفته بود امیدواریم مثلاً ابراهیم حاتمی کیا از ما فلان عنوان برای حضور در فلان هیات را بپذیرد. اولاً چرا باید به یک نفر آنقدر التماس کنند؟! خود من هیچوقت داور جشنواره فجر نبوده ام و دوست ندارم هم باشم، اما فرض کنید به بنده زنگ بزنند و بگویند؛ آقا شما می توانید داور باشید یا خیر. این التماس کردن چه معنی می دهد؟! اولاً آن مسئول استقلال ندارد که از یک نفر این طور خواهش می کند و این نشان می دهد التماس برای ماندن خودش است نه برای احترام به آن شخص. ثانیاً ابراهیم حاتمی کیا که من دوستش دارم و به او احترام می گذارم، وقتی خودش می گوید فیلمساز سیستم هستم، خب پس اگر هست و خودش هم بیان کرده باید بپذیرد، اگر نپذیرد پس دروغ گفته و سیستم را قبول ندارد. اگر سیستم را قبول دارد وقتی می گویند داور شود، باید بپذیرد، پس این التماس دیگر برای چیست؟! به نظرم این نوع التماس، خراب کردن وجهه جشنواره است و اینکه خراب کردن ابراهیم حاتمی کیا وگرنه حاتمی کیا وقتی معتقد به سیستم و جمهوری اسلامی است،وقتی به او بگویند، حتماً می آید، چون این دعوت از سوی جشنواره متعلق به جمهوری اسلامی است، نه از جشنواره ای خارجی که نخواهد قبول کند. در هیچکدام این نوع نگاهها صداقت و عشق نیست. همگی سیاسی بازی است؛ خب سیاسی بازی برای چی، برای اینکه امثال حاتمی کیا را حریص و متوقع کنیم. البته تاکیدم روی اسم حاتمی کیا نه از روی تنگ نظری و غرض ورزی است که برخی فکر کنند با او مشکل دارم، بلکه به خاطر جایگاهش است. من در دنیا با هیچ آدم و عهدی مشکلی ندارم. برای همین اول انقلاب به من می گفتند تو «لیبرال» هستی، چون می گویم «اسلام مکتب معرفت و عطوفت است و بر اساس آموزه های آن باید به همه مهر بورزیم».
***
علیرضا سجادپور:
بیشتر چهره های هیات انتخاب امسال فجر، مدیریتی هستند
سید علیرضا سجادپور می گوید: ما در ایران جزو معدود کشورهایی هستیم که هیأت انتخاب جشنواره ها را معرفی می کنیم. در جشنواره های معتبر جهانی معرفی هیأت انتخاب خیلی مرسوم نیست.
مدیر اسبق اداره کل ارزشیابی و نظارت سینمای حرفه ای در پاسخ به این سوال که ترکیب و چینش هیأتهای انتخاب و داوری جشنواره فیلم فجر در ادوار مختلف چطور صورت می گیرد و آیا این مسئله که اغلب آنان از بین افرادی دولتی هستند را می توان پذیرفت یا خیر، به بانی فیلم گفت: من سال ها چه در دوره های حضورم در وزارت ارشاد و چه غیرمستقیم و دورادور، در جریان چینش ترکیب کمیته انتخاب آثار جشنواره فیلم فجر بوده ام و تا حدودی متوجه هستم انتخاب این افراد هم مشکلاتی دارد و هم ملاحظات زیادی و در عین حال می تواند همواره محل انتقاد باشد، چون تعداد آثاری که به جشنواره عرضه می شوند، بعضی وقت ها چند برابر ظرفیت لازم است و معنایش اینکه چند برابر فیلم هایی که وارد جشنواره می شوند، دیگر نمی توانند وارد شوند و به ازای هر فیلمی که وارد جشنواره می شود ،چندین فیلم ناراضی طبیعتاً وجود خواهد داشت. این از ابتدا نشان می دهد کمیته انتخاب هر کاری کند مورد انتقاد جمع کثیری قرار می گیرد و در این تردیدی نیست. در عین حال وظیفه مهم کمیته انتخاب در نظر داشتن سیاست های مهم و کلان هر جشنواره ای حالا از فجر گرفته تا ونیز، کن، برلین، فجر و… است. اینکه سیاست های کلان جشنواره را ملاحظه کنند و در انتخاب های خود مدنظر قرار دهند. البته با توجه به حساسیت های خاصی که سینما بخصوص در کشور ما دارد، باید ملاحظات همه جانبه و زیادی را در روند انتخاب رعایت کرد و از چندین جنبه و بُعد متوجه شرایط بود. مخصوصاً توجه به نحوه ممیزی ها، مسئله ای مهمی است که در هیأت انتخاب خودش را نشان می دهد و طبیعی است کار را سخت تر می کند. طی دوره هایی بخش هایی از هیأت انتخاب را، تقریباً نصف به نصف به سینماگران خالص واگذار می کردند و بخش دیگری را به افرادی که در عین سینماگر بودن و یا آشنایی با سینما، به ملاحظات ممیزی و نظارتی اتکا و اطلاع دارند. امسال البته لیست انتخاب را دیدم و یک مقدار تعجب بیشتر از این بود که خیلی چهره سینمایی به آن معنا در میانشان نیست و بیشتر چهره ها مدیریتی هستند؛ یعنی دارای سوابق مدیریتی چه در تلویزیون، چه در رادیو و کمتر در سینما و این یک مقدار جای تعجب دارد، چون معیارهای سینما طبیعتاً تفاوت هایی با رادیو و تلویزیون دارد. در عین حال حضور چهره های سینمایی در هیأت انتخاب بسیار کم رنگ است. بهروز شعیبی هم با توجه به سن و سال جوانی که دارد، شاید خیلی نتواند تأثیرگذاری جدی در نظرات مدیران راجع به فیلم ها ایفا داشته باشد؛ گرچه استعداد خیلی خوبی دارد و فیلمسازی دوست داشتنی است، اما خب حضور در هیأت انتخاب باری سنگینی به دوشش می گذارد و شاید نتواند به تنهایی این بار را بردارد. البته باید در نظر داشت جزو معدود جشنواره های دنیا هستیم که هیأت انتخاب را معرفی می کنیم، حال آنکه خیلی مرسوم نیست در جشنواره های معتبر جهانی اعضای هیأت انتخاب را معرفی کنند. در کشور ما هیأت انتخاب جشنواره فیلم فجر معرفی می شود و طبعا همه این تبعات را با خودش به همراه دارد و بحث های زیادی را ایجاد می کند. البته وقتی تصمیم گرفته می شود هیأت انتخاب به مردم معرفی شود، طبیعتاً باید فکری برای پاسخ دادن به یک سری سوالات داشت. در جشنواره های جهانی، دبیر جشنواره که تنها چهره شناخته شده است، اسامی فیلمها را اعلام می کند و اصلاً کسی از او سوال نمی کند چه کسی این فیلم ها را انتخاب کرده و چرا انتخاب شده اند؟! معمولاً مسئولیت را خود دبیر جشنواره برعهده می گیرد و اغلب سوالات در این مورد بی پاسخ می ماند و کسی سوالی در این مورد نمی پرسد، ولی در جشنواره فجر این مسائل دائماً مطرح و درباره شان پرسش می شود. راهکاری که ما در این چند سال داشتیم، اینکه تقریباً ۵۰-۵۰ هیأت انتخاب را تقسیم کنیم که ملاحظات هنری- تکنیکی، ممیزی، اداری با هم در یک فضای مشترک مورد بررسی قرار گیرد که تازه همان هم بحث برانگیز بود. در واقع پیش آمدن چنین بحثهایی در جشنواره فجر طبیعی است.
این تهیه کننده و فیلمنامه نویس سینما درباره اینکه اعضای این هیأت ها چقدر مستقل عمل می کنند، افزود: این سوال را باید از خودشان بپرسید، می گویند مستقل هستیم. طبعاً هر کسی برای این هیأت انتخاب می شود احتمالاً این توجیه ذاتی را دارد که ملاحظات عمومی جشنواره را رعایت کند، چون اغلب اکثر به قریب اتفاق، جنبه های مدیریتی و ممیزی و رسانه ای رسمی را می شناسند و طبعاً در عین استقلال رأی، طبق ملاحظات مدیریتی هم عمل می کنند و احتمال دارد خیلی نیاز نباشد استقلال رأی شان خدشه دار شود، چون ملاحظات را از دید خودشان به خوبی رعایت خواهند کرد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بعضی از افراد در اغلب دوره ها جزو هیأتهای انتخاب و داوری هستند، توضیح داد: البته این هم می تواند خوب باشد و هم بد. در خیلی از جشنواره های معتبر جهانی تیم ثابتی که این کار را انجام می دهد اغلب هم پنهان هستند و معرفی نمی شوند. سال های سال هم هست که این کار را می کنند. ما مدیریت های چند دهه ای و دو دهه ای در جشنواره های معتبر جهانی داشته ایم. با توجه به مباحث فرعی و پیچیده ای که معمولاً وجود دارند و بحث برانگیز هم هستند، در جشنواره فجر مدیران و سیستم ها دائماً در حال تغییر هستند، ولی بعضی از افراد پای ثابت هیأت انتخاب هستند. به عقیده ام بهتر است در چینش افراد جنبه تنوع و تغییر ایجاد شود و این ثبات مدیریت بیشتر در رأس کلان جشنواره دیده شود تا در هیأت انتخاب.
***
محمد آفریده:
دنبال کسانی می گردند که بتوانند انتظارات را برآورده کنند
محمد آفریده اعتقاد دارد: تا فرهنگ در کشور در حاشیه است، ما جشنواره های خیلی قدرتمندی نخواهیم داشت.
این تهیه کننده و مدیر سینمایی در پاسخ به این سوال که ترکیب و چینش هیأتهای انتخاب و داوری جشنواره فیلم فجر در ادوار مختلف چطور صورت می گیرد و آیا این مسئله که اغلب آنان از بین افرادی دولتی هستند را می توان پذیرفت یا خیر، به بانی فیلم گفت: وقتی همه جشنواره های دولتی مان ناچار هستند خیلی احتیاط کنند و بیش از اینکه به خود جشنواره، حقیقت، آینده و طراوت فرهنگی جشنواره فکر می کنند، معمولاً در همه دوره ها باید نگاههای مراجع مختلف و ملاحظات متفاوت را مدنظر داشته باشند و این مسائل مصلحت های بسیار زیاد در حوزه فرهنگ جشنواره های ما را در پی دارد که آنها را از آن پویایی و بالندگی دور کرده است. این مسئله هم مختص به امروز و دیروز نیست. متأسفانه تعریف جشنواره در هنر و فرهنگ ما یک امر مستقل و صرفا هنری نیست و همیشه همه چیز در آن دخالت می کند. به همین علت مجموعا مدیران و دبیران در همه جشنواره های دولتی، حالا چه جشنواره های ارزشی و ملی همه اینها ناگزیر به هزاران نکته توجه کنند و کمتر به ماهیت جشنواره و تازگی و به روز بودنش می پردازند.
وی درباره اینکه اعضای این هیأت ها چقدر مستقل عمل می کنند، افزود: نگاه دبیران جشنواره همیشه به مصلحت های همیشگی مقاطع مختلف هست. چیدمان جشنواره ها هم معمولاً به نحوی است که خروجی چیزی قابل پسند دوستان باشد.
آفریده در پاسخ به این سوال که چرا بعضی از افراد در اغلب دوره ها جزو این هیأت هستند، عنوان کرد: چون دنبال کسانی می گردند که در واقع به این روند آشنا باشند و بتوانند انتظارات مورد نظر را برآورده کنند. به همین علت شما گاه و بیگاه می بینید همان افراد تکرار می شوند و این به نظرم امر مثبتی نیست. باز تأکید می کنم باید با مشارکت، همدلی و دعوت از همه طیف ها به یک میزان و الگوی مناسبی برسند تا فرهنگ که متأسفانه در این کشور در حاشیه است، به متن بیاید، چرا که در غیر این صورت ما جشنواره های خیلی قدرتمندی نخواهیم داشت.
آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحهی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران میتوانید دنبال کنید.
پارسال هر کسی برای نقش مکمل مرد لیاقت سیمرغ رو داشت غیر هاشم پور!
امیدوارم جشنواره امسال مثل پارسال نشه.
در ضمن اون گزارش درباره بازیگرای پارسال مسخره بود جالب اکثر منتقدین با همین نتایج بازیگری اختلاف دارن عجیبه واقعا !