تفاوت جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی

بادیگارد مضمونی اجتماعی دارد، این فیلم درباره یک محافظ شخصی است این محافظ شخصی در بخشی از داستان از جان یکی از شخصیت های مهم نظام محافظت می کند، اما در جایی دیگر و براساس حوادث متوجه می شود که او بیش از آنکه به فکر نظام باشد به فکر منافع شخصی است. محافظ شخصی دچار تشکیک می شود و این موضوع باعث می شود که محافظت از آن فرد را کنار بگذارد و به سراغ محافظت از شخص دیگری برود که یکی از فعالان هسته ای کشور است.

بادیگارد بی تردید یکی از موفق‌ترین آثار سال‌های اخیر کارگردان آژانس شیشه‌ای است؛ اثری که سعی دارد تا مخاطبان خود را متوجه این واقعیت نماید که همانا میان جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی ایران، تفاوت های بسیاری است؛ تفاوت هایی که شاید حاج کاظم آژانس نیز آنها را در سال 1376 گفته بود، اما این بار حاج حیدر در بادیگارد، آن را فریاد می زند و رسماً اعلام می کند شأن و جایگاه محافظ و بادیگارد متفاوت از یکدیگر بوده و انحراف صورت گرفته موجب شده تا همان گونه که دکتر صولتی‌ها بجای وقف خود جهت خدمت به جامعه، تمام توان خود را بر تصدی امور بالاتر و پیروزی در انتخابات‌های پیش رو می گذارند، محافظان شخصیت‌های انقلاب اسلامی نیز به بادیگارد چهره‌های سیاسی مبدل و بادیگارد خطاب قرار گیرند و ... البته بادیگارد شاید می‌توانست هوشمندتر از آنچه که هست در بیاید و کارگردان بدور از خطاهایی نظیر القای تفکر جدایی علم از سیاست و بکارگیری نمادها و نشانه های تصویری بعضاً ناهمگون و نابجا و یا ایجاد ذهنیت بسته شدن تفکر حاج حیدر در ذبیح قرار دادن خود برای انقلاب اسلامی و عدم انتقال این روحیه و میراث ذیبح شدن به نسل بعد یعنی نسل الیاس ها و ... اثری بی ایراد از خود به یادگار گذارد.

پس اگرچه بادیگارد اثری قابل پیش کش بود و حاتمی‌کیا به خوبی توانست رسالت هنری و تعهد انقلابی خود را در فُرم سینما عرضه نماید، اما به واقع این اثر، منزوی و با تدبیری هوشمندانه مطرود جشنواره سی و چهارم قرار گرفت؛ تدبیری که قطعاً به سیمرغ و ضمائم آن خلاصه نخواهد شد و در موعد اکران نیز اصحاب رسانه، قطعاً جیغ بنفش تحمل مخالف را خواهند دید.