سینمایی که بود سینمایی که شد... این روزها به همه ی مشکلاتی که بر سر راه سینمای ایران وجود داشت  یک نامه و  و تکذیب و تائید کنندگانش هم اضافه شد / به نظرم این روزها را  همه ی کسانی که در سینما ریشه داشتند پیش بینی میکردند ./ گفتند و گفتیم که  کسانی آمده اند برای کسب شهرت و اعتبار با سرمایه هایی کلان و با منابع نامشخص و صد البته  بی اعتنا به مناسبات تولید. / گفتند و گفتیم که اقلیتی فربه میشوند و اکثریتی میبازند و به ناحق کنار گذاشته میشوند و آن  روز  اهل سینما سینه به سینه و مقابل هم می ایستند و کار به جاهایی که نباید  کشیده میشود /  کسی جدی نگرفت ... تا امروز که بعد از سی سال کار حرفه ای و مستمر در سینمای ایران، از اینهمه  پیچیدگی رفتاری و کلامی غیر قابل درک و  این حجم از  چند دسته گی و دشمنی بین اهالی سینما در حیرتم !! . دقیقا کی و کجا و به چه دلیل فضای سینما اینگونه شد ؟ چرا اکثریت قریب به اتفاق افراد  تبدیل  به نقش آفرینانی  شده اند  که  چندین  نقش را به طور  همزمان بازی می کنند و بدمن و قهرمان برای شان فرقی ندارد؟ چرا تعریف همکاری  درست و محترم و  حرفه ای تبدیل به برخورداری از  منافع مشترک حاصل از پولهای بی حساب و لابی های گسترده شد؟ /  چرا تمام جلسات مهم که قرار بود گره ای از کار اهالی سینما باز کند و به رونق کسب و کار بیانجامد، بیشتر به سکوت و  رد و بدل کردن کدها و نگاهها  گذشت چون تصمیمات در جایی دیگر و از قبل  گرفته شده بود ؟ /  چرا  سایه ی از ما بهتران  در تولید و  توزیع  بالای سراهالی سختکوش و نجیب سینما ایستاد ؟ /  چرا  رقبای ظاهری شدند  رفقای در خفا و  منافع خودشان  را به منافع کل سینما و  افرادی که به آنها امید بسته و اعتماد کرده‌ بودند ترجیح دادند ؟ /  دیر است ... ولی شخصا  بر این باورم که  هنوز فرصت هست تا بزرگتری  عزم جزم کند و سینمای ایران را  که یکی از بزرگترین سرمایه های اجتماعی کشور است ، دریابد و  به یادمان بیاورد که باید به چیزی که عمرمان را برایش گذاشتیم و  دوستش داریم  وفادار بمانیم .