. مردم اسیر سرگذشت شخصی‌شان‌اند! همه اعتقاد دارند هدف این زندگی پیروی از یک برنامه هست. کسی از خودش نمی‌پرسد که آیا این برنامه‌ی خود اوست یا شخص دیگری آن را برایش ریخته است؟ تجربه کسب می‌کنند، خاطره می‌اندوزند، مال جمع می‌کنند و نظرات دیگران را بر دوش می‌کشند که سنگین‌تر از حد توان آنهاست. بنابراين رویاهای خودشان‌ را از یاد می‌برند. به این دلیل مردم غمگین‌اند...