📚’ از کتاب‌های قطور نترسید. اگه سن شما حدود ۱۶ تا ۲۲ ساله، الان بهترین وقت برای خوندن کتاب‌های قطوره. اینجوری خودتون رو به کتاب‌خوان بودن عادت می‌دید و دیگه هرگز تعداد صفحاتِ کتاب مانعی برای شما محسوب نمی‌شه و کلا توانایی‌تون در خوندن جملات، بالاتر می‌ره، حتی زیرنویس فیلم‌ها رو سریع‌تر می‌خونید. بعدها که بزرگ‌تر شدید، می‌فهمید همه‌ی کتاب‌هایی که در اون سال‌ها خوندید، _در این دنیای فرو رفته در ناسپاسی و تظاهر و قضاوت‌های سطحی_ چقدر به بهتر شدنِ درک شما از زندگی، زیبایی، عشق، لذت، جان، آرامش، منطق و قدرت تحلیل شرایط کمک می‌کنه. اگه سن شما بالای ۲۲ ساله امیدوارم وضعیت زندگی و شغل‌تون بهتون اجازه بده که در کتاب‌های قطور و چند جلدی غرق بشید و ماه‌ها با رفقا و خانواده‌ی جدیدی که در این کتاب‌ها پیدا کردید کیف کنید و از تخیلِ همه‌ی لحظات و تک‌تک اتفاقاتی که براشون می‌افته لذت ببرید. اگه هر شب ۳۰ صفحه هم بخونید، در مدت ۱ ماه یک کتاب قطور رو تموم می‌کنید و شاید حتی بیشتر از همراه شدن با بازیگرانِ یک سریال، از سرنوشت کاراکترهای کتاب لذت ‌ببرید. پیشنهاد برای شروع کتاب‌های قطور: ••• «ابله» نوشته: فئودور داستایوفسکی ترجمه‌: سروش حبیبی ۱۰۱۹ صفحه😊 ••• «کلیدر» نوشته‌: محمود دولت آبادی ده جلد حدود ۲۵۰۰ صفحه ••• خودم هم الان دارم «مجوس» رو می‌خونم که تا این‌جا خیلی دوستش دارم. حدود ۸۰۰ صفحه‌ست. ••• پی‌نوشت: به نظر من کتاب‌خوندن ربطی به پول داشتن و نداشتن نداره، کسی که مایل به خوندن کتاب باشه ولی پول نداشته باشه بالاخره راهش رو پیدا می‌کنه، یا عضو کتاب‌خونه‌ای می‌شه، یا کسی رو پیدا می‌کنه که ازش قرض بگیره، یا فایلشو پیدا می‌کنه، یا می‌ره شهر کتاب همون‌جا می‌شینه می‌خونه. همین «کلیدر» رو من هم نداشتم، از دوست صمیمیم یه جلد قرض می‌گرفتم، می‌خوندم، بهش پس می‌دادم و جلد بعدی رو می‌گرفتم، تا اين‌که ده سال بعد، کسی بهم اون رو کادو داد و حالا دارمش. یا «آنا کارنینا» رو هزارسال قبل، از کسی قرض گرفتم و خوندم، خودم نداشتم، امسال عزیزی برام کادو آورد و ذوق کردم. خلاصه که اصلا مهم نیست کتاب مال خودتون باشه یا نه، جوینده یابنده ‌است. ' #مجوس #کتاب #کتاب_باز #پیمان_خاکسار #نشرچشمه