مهدی فرقانی: این حجم بالای تصاویر احساسی و این اصرار بیش از حد بر گریستن درواقع نوعی واکنش دفاعی فیلم دربرابر ضعف‌های خودش است. اینجا دیگر فیلمنامه نویس برای پنهان کردن ضعف‌هایش دست به دامان مهارت‌های بازیگری می‌شود و با ایجاد صحنه‌هایی احساسی ذهن مخاطب را از پرسش‌های منطقی دور می‌کند.

مهدی فرقانی: یونس در فیلم به وقت شام درواقع همان حیدر در فیلم «بادیگارد» است که از مرزهای ایران فراتر رفته و سعی در تلاش برای حفظ ارزشها در فراسوی مرزها دارد، اما او تنها نیست.

مهدی فرقانی: نکته با ارزش در فیلم «ماهورا» نگاه جدیدی است که به دفاع مقدس دارد،نگاهی جدا از خاک ریزها و خط‌های مقدم و معرف جنبه‌های پنهان‌مانده از هشت سال دفاع مقدس. چنین نگاهی پیش از این در برخی از فیلم‌های سال‌های اخیر دیده می‌شود.

مهدی فرقانی: «امیر» عبارت است از : پنجاه درصد دیالوگهای تلفنی که اصلا فرد آن سوی خط را نه میبینیم و نه میشناسیم و تنها شاهد دیالوگ گفتن و حس گرفتن شخصیت ها در این سوی خط هستیم که بدون هیچ کنش دراماتیکی صرفا اطلاعات به مخاطاب میدهد،اطلاعاتی که گاها هیچ ضرورتی هم ندارند.

مهدی فرقانی: باید گفت ماجرای نیمروز فیلمی ایرانی است و اگر برداشتی هم از آثار غربی دارد آن را بخوبی با سینمای ایرانی منطبق کرده. ویژگی مستند گونه فیلم برآمده از شناخت صحیح فیلمساز ماجرای نیمروز از سینمای ایران است که ذاتی غیر استودیویی دارد.