علی فیلم بین

فیلم chaser یک اثر کاملا متفاوت با سایر کارهای جنایی و معمّایی هست. فیلمی که سعی میکنه مجموعه عواملی که باعث میشن افراد به لجن زار کشیده بشن رو نشون بده. این بین تصویر متفاوتی از کاراگاه های اداره پلیس مشاهده میکنیم؛ از جمله جونگ هو که مدّتیه از اداره بیرون اومده و مدیریت یه فاحشه خونه رو عهده دار شده! ( اوّلای فیلم برگهای این جانب ریخته بود! D:) دلیلش هم این بود که با انتظار جنایی و معمّایی، با یه کار شبه پورن مواجه شده بودم! chaser یا تعقیب کننده ولی با هوشمندی به خوبی مسیرش رو طوری پیش میبره که مخاطبانی که در ابتدا ناامید شدن هم مشتاقانه تا انتها منتظر این سیر پر پیچ و خم تعقیب و گریز و انتقام باشن. در کل دیدن تعقیب کننده رو به شما توصیه میکنم، هرچند که باید اضافه کنم که فیلم عالی نیست. قطعا نواقصی داره که چندان هم قابل چشم پوشی نیستن؛ از جمله شخصیت پردازی های نیمه مبهم، انتخاب لحن نامتعارف برای تمام کاراگاه های اداره پلیس که حتی از قاتل هم بی ادب تر هستن! علاوه بر این روند فیلم نامه هم یکجاهایی غیر منطقی هست، مثلا با عقل جور در نمیاد که حکم دادیار قضایی کشور کره جنوبی بخواد آزاد کردن یه قاتل روان پریش( که خودش هم اعتراف کرده) باشه! حداقل حکم برای یه روان پریش بستری شدن و رسیدگی های لازم هست ولی همین طور آزاد کردنش اظهر من الشمس هست که مشکلات زیادی رو ایجاد میکنه. تعلیق قطعا با ایجاد هیجان لازم مخاطب رو به وجد میاره یکجاهایی درست کار شده مثل تعقیب و گریزهای جونگ هو و همین طور سکانسهای درگیری که نفس گیر و مناسب گرفته شدن ولی یکجاهایی منطقی نبود، مثل به هوش اومدن و راه رفتن می جین( یکی از قربانیهای یانگ مین قاتل) با وجود خوردن یک ضربه محکم چکش به سر و خون ریزی زیاد و رفتن به یه سوپرمارکت و بعد از تماس با پلیس بی هوش شدن!! پایان فیلم نسبتا قابل قبوله یکجورهایی دست مخاطب رو باز میذاره که نتایج سلسله تصمیم ها و کارهای جونگ هو رو توی ذهنش مرور کنه و به فکر فرو بره...