حواشی «علیرضا داوودنژاد» (6 حاشیه)

«علیرضا داودنژاد»، جایزه ویژه هیئت داوران برای فیلم «فراری» در جشنواره فیلم فجر 1395 را دریافت کرد.

«علیرضا داودنژاد»، می گوید که معمولا فیلم‌هایش را از روی فیلم های دیگر نمی‌سازد. این فیلم‌ها محصول دریافت و آگاهی و مهارتهای شخصی خودش است. به همین دلیل این درونیات شخصی همراه با اوست و به طور طبیعی به فیلم‌هایش منتقل می‌شود. معتقد است که تقلید ملال آور است ولی وقتی خلاقیت وارد کار میشود کار لذت بخش می شود. ابداع و خلاقیت آدم را زنده می‌کند.
معتقد است که بازتولید کلیشه‌ها بعد از مدتی به تکرار، ملال و زوال می‌انجامد. بنابراین باید جریانی باشد که دائم این کلیشه‌ها را به روز کند، کلیشه‌ها را بشکند و از نو بسازد و افق‌های تازه را روی سینما باز کند.

«علیرضا داودنژاد»، آدمی است به‌روز (از تمامی محصولات اپل، یکی‌اش در دفترش پیدا می‌شود!) خلاق، شعرخوان (با این که از فوتبال هیچ نمی‌داند، ولی درست مثل غلام پیروانی هر جمله‌اش را با شعری آذین می‌کند)، پرانرژی و خستگی‌ناپذیر. زندگی و کارش باهم درآمیخته است ولی سینما را دوست دارد. و خودش می گوید علاقه بسیار زیادی به نوه اش دارد.
از ساختن فیلم لذت می‌برد. ساختن فیلم، علی‌رغم همه سختی‌ها و رنج‌ها, او را سرحال می کند. وقتی یک صحنه را می‌گیرد و خوب درمی‌آید، انگار به همه آرزوهایی که در دنیا داشته‌ است، رسیده و هیچ چیز را با آن عوض نمی‌کند.

«علیرضا داوودنژاد»، در ساختمانی به شدت قدیمی در محله سهروردی زندگی میکند که وقتی از بیرون می‌بینی‌اش، حدس می‌زنی همین چند روز آینده با پتک و کلنگ می‌افتند به جانش! در همین ساختمان فرسوده‌ حال، کنار تندیس‌ها و سیمرغ‌های بلورینش مینشیند، با آی‌پدش خبر‌ها را چک میکند، با دستگاه‌های دیجیتال تازه به بازار آمده فیلم میگیرد و قاب می بندد، سوژه مینویسد و فیلمنامه فیلم دلخواه بعدی‌اش را آماده میکند تا وقت هست. آن همایش‌ها و کنفرانس‌ها و گردهمایی‌ها بماند برای اهلش!

«علیرضا داوودنژاد»، از دوره دبیرستان به عکاسی علاقه داشت. دائماً دوربین عکاسی دستش بود و مدام عکس می‌انداخت.درست کردن یک فیلم با حضور تمام فامیل‌هایش یکی از آرزوهای شخصی اش بود و حالا خوشحال است که این فرصت با «کلاس هنرپیشگی» برایش به‌وجود آمده است. به نوعی او با «کلاس هنرپیشگی» در سینما ژانری را ایجاد کرد به نام سینمای خانوادگی، که در عرصه ساخت فیلم موفق بوده است.

با طرح این موضوع که نمایندگان مجلس از وزیر ارشاد در صحن علنی مجلس سئوال خواهند پرسید (مرداد 1394)؛ علیرضا داوودنژاد در یادداشتی تحت عنوان «تقاضایی چند از نمایندگان محترم ملت»، دغدغه‌های فرهنگی خود را با نمایندگان در میان گذاشت تا از وزیر ارشاد در مورد آن‌ها سوال کنند.