‏سوفی و دیوانه‏

مدیسا مهراب پور: فیلم از همان شروعش، یعنی آشنایی امیر جعفری (دیوانه) با دختر (سوفی) که هم خیلی بد بازی می‌کند و هم همه‌چیزش از چهره گرفته تا صدا و شکل دیالوگ گفتنش هیچ ربطی به آن شخصیت رؤیایی ندارد و آزاردهنده است و بیشتر روی اعصاب تماشاگر قدم می‌زند، مسیر اشتباهی را می‌رود.

سعید گرامی: "سوفی و دیوانه" به لحاظ هنری فیلم موفقی نیست. محتوای فیلم اگرچه در ظاهر مفید و سازنده است اما در بطن آن رگه‌هایی از سیاه‌نمایی دیده می‌شود. به نظر می‌رسد پنج سال وقفه در فیلمسازی نیز نتوانسته دانش سینمایی کرم‌پور را به حد مطلوب برساند و "سوفی و دیوانه" در مقایسه با فیلم‌های گذشته او پیشرفت چندانی نداشته است.

مجید سانکهن: کرم پور عزیز باید بداند که دیگر مثل دهه 70 (ه.ش)تماشاگر محکوم به پول دادن و فیلم بد دیدن نیست . جهان،جهان تصویر است و بیننده امروز تعلیق ، کشش و هیجان را هم خوب می‌فهمدو از فیلمی که برای دیدن آن پول داده، مطالبه جذابیت و تاثیر را دارد.

زهرا پیامی: کارگردان سوفی و دیوانه در این فیلم به غیر از هدر دادن فرصت بیانی فلسفی و دست اول در رثای گوهر خیال، لوکیشن‌های بازار تهران را که می‌توانست مأمنی برای ادای دین سینما به چهره باقی مانده از تهران قدیم باشد را نیز سوخت کرده است.