: داستان یک زوج جوان که به همراه تنها کودک در خانه ای جدید تصمیم به زندگی با کیفیت بهتری دارند .اما برای کودکشان اتفاقی رخ میدهد که آرامش خانواده را بهم می ریزد.

یاسر فریادرس: بلاتکلیفی، شاید کوتاه‌ترین توصیفی باشد که بتوان از «اتاق تاریک» ارائه داد. اینکه مساله مهمی مانند آزار جنسی کودکان موضوع فیلم روح‌اله حجازی است شاید این تصور را به وجود بیاورد که او هم مانند پوران درخشنده و فیلمش نگاهی دردمندانه به یکی از اتفاقات زیر پوست جامعه داشته است، اما گویا مساله حجازی این نیست.

رضا پورحسین: «روح الله حجازی» که در مقام نویسنده ، تهیه کننده و کارگردان فیلم اتاق تاریک گام به سی و ششمین دوره جشنواره فجر گذاشته است ، مخاطب را همچون برخی آثار گذشته اش به دنیای تردیدهای عجیب و غریب خود سوق می دهد.

مریم انصاری: «حجازی» در فیلم های قبلی اش هم نشان داده بود که صرفا به دنبال طرح مساله است، نه ارائه راه حل، و اساسا رسالت فیلم اجتماعی را همین بیان مساله اجتماعی میداند، اما در اتاق تاریک، حتی بیان مساله هم معوج و درهم و برهم است.

سام بهشتی: این جنس از فیلم‌ها، به تفکر و تعقل بیشتری برای گره‌گشایی از رمزهای نهفته آن وجود دارد و باید عمیقتر و به دور از هیاهو به آن پرداخت، قاب‌بندی‌های پیمان شادمانفر در خدمت محتوا و بار دراماتیک فیلم است و آن را تماشایی‌تر می‌کند.

هدی مقدسی: روایتی سردرگم که هویت اصلی اضطرابش آنقدر درهم و گم است که ترجیح می‌دهی دلت را به پسرک باهوش کوچک فیلم خوش کنی و از شیرین زبانی‌هایش لذت ببری، قصه‌ای که شاید می‌توانست با پرداختی متفاوتر درامی جذاب باشد.