نقد و بررسی فیلم اژدهای پیت

رابرت ردفورد که احتیاجی به معرفی ندارد بازیگر فیلم است. در کنار او، بریس دالاس هاوارد که سال گذشته فیلم بسیار موفق « دنیای ژوراسیک » را بر پرده سینما داشت دیگر بازیگر مشهور فیلم محسوب می شود. کارگردان، دیوید لوری که تنها ساخته مهمش تا به امروز فیلم « Ain't Them Bodies Saints » با بازی رونی مارا و کیسی افلک بوده است.

« اژدهای پیت » برای کودکان ساخته شده است.

نکات مثبت فیلم ؟

نسخه قبلی این اثر موزیکال بود و در سال 1977 اکران شده بود.در روایت جدید، شخصیت های بسیاری از داستان حذف شده اند تا دقایق بیشتری به پسرک و اژدهای نامرئی اش اختصاص داده شود. « اژدهای پیت » اثر شخصیت محوری نیست و حذف این افراد باعث شده تا داستان برای کودکان جذاب تر باشد.

باور رویاهای کودکان و تخیلاتشان، یکی از پیامهای اخلاقی فیلم است که می تواند برای کودکان الهام بخش باشد.

نکات منفی فیلم ؟

دیزنی در سالی که گذشته چندین فیلم با موضوع « پسرک در جنگل » ساخته که « اژدهای پیت » خیلی تفاوتی با آنها در بخش داستانی ندارد. تماشای « اژدهای پیت » تکرار تمام المان های داستانهای جنگلی است و هیچ دلیلی برای تمایز از دیگر آثار این سبک ارائه نمی کند. در واقع باید خیلی گزینه نداشته باشید تا بخواهید به تماشای این فیلم بنشینید!

اژدهای داستان می توانست با توجه به حضور کمپانی دیزنی، از کیفیت طراحی بهتری برخوردار باشد اما ظاهراً سازندگان خیلی نمی خواستند خرج روی دست کمپانی بگذارند. این اژدها به سختی می تواند دوست داشتنی باشد.

حرف آخر :

« اژدهای پیت » برای مخاطبین کودک و نوجوان ساخته شده است اما بعید به نظر می رسد بتواند در میان رقبای قدرتمندی که در سال جاری اکران شده اند، توفیقی بدست آورد. « اژدهای پیت » حال و هوایی کلاسیک دارد و از این بابت، احتمالاً باید او را با « غول بزرگ مهربان » اسپیلبرگ مقایسه کرد؛ دو اثری که روایتی سنتی برای قصه گویی را پیش گرفتند و مخاطبین هم چندان از آن استقبال نکردند.