منوچهـر طياب ، سازنده بيش از نود فيلم مستند ، درگذشت. او كه با هـمان اولين فيلمهـائى كه در أوائل دهـه چهـل ساخت (از جمله شاهكارش "ريتم")، نشان داده بود كه به تجربه گرائى و فرم علاقمند است، در آثار بعدى كه اغلب مستندهـائى مردم نگار و علمى بودند، اين علاقه به شكل را با نگاهـى اجتماعى و گاه معترض هـمراه كرد. از فيلمهـاى معروفش ميتوان "مسجد جامع اصفهـان" "اصفهـان ، هـندسه اى در مقياس انسانى " "سد راه شن" "وانگه روان جهـان گله كرد" و "زاگرس، گاهـواره تمدنى كهـن" را نام برد. او متولد ١٣١٦ بود و معمارى و سينما را در اتريش تحصيل كرده بود. از طياب دو كتاب بنامهـاى "هـمراه با باد در دل تنهـائى كوير" و "درياى پارس" در دهـه هـشتاد منتشر شد. او در سال پنجاه ويك تنهـا فيلم داستانيش را بنام "سوزنبان" كارگردانى كرده بود. طياب از مهـمترين و تأثيرگذارترين مستندسازهـاى نسل درخشانى بود كه از دهـه چهـل ، فيلمسازى را شروع كرده بودند. يادش و آثارش گرامى و ماندگارند.