(مهران مدیری): وقتی بهش دست کشیدم، فهمیدم قدرتش در ماهیچههاش نیست! در درونشه... یه وحدتِ درونیِ عجیبی داره... وقتی تصمیم به شکار میگیره، با همه وجودش بلند میشه... با همه وجودش حرکت میکنه... با همه وجودش به دست میاره... به قول اونوریا "You relative self"؛ رویاتو بدست بیار...
(بهرام رادان): عشق یعنی حالت خوب باشه...
(هدیه تهرانی): - وقتی هنوز کسی توذهنت تموم نشده، به زور نمیشه تمومش کرد...
پل چوبی” معبری بود بر خندق شمالی طهران، مابین پایتخت و ییلاق شمیران… محل اتصال طهران قدیم و تهران مدرن. اینجا و اکنون محله پل چوبی یادگار گذشته است. نامی بهجا مانده در قلب شهر پر هیاهو؛ محل رخداد عاشقانهای ناآرام