علی امیری

...تا این جا که قسمت 6 هست قضاوتی رو که از محتوای سریال داشتم می نویسم:
تنابنده از پایتخت 2 به بعد نشون داده بود که برای"پایتخت" نوشتن رو خوب یاد گرفته...یعنی یه خط داستانی کم رنگ با جزئیات بسیار زیاد و البته خنده دار و مکمل ماجرا که از همون قسمت اول شروع می شد و کم کم اوج می گرفت...الان اما خط اصلی همچنان بعدد از 6 قسمت گمه و مشخص نیست که الان ما باید دنبال چی باشیم؟نقی و ماجراهاش؟ارسطو؟رحمت؟بهتاش؟بهبود؟هیچ کدوم از این قصه ها هم به تنهایی نمی تونن مارو همراه کنن و از طرفی منطق فیلم ایرادهایی داره...این اتفاق توی فصل 4 هم به همین صورت بود که حاصلش ضعیف ترین سری پایتخت شد...
در دو سری 5 و 6 تنابنده و تیمش بیش از حد روی یه سری شوخی های نیمه جنسی و سیاسی و رقص و استعاره های مختلف دست گذاشتن که مشخصا به خاطر ضعف در ایجاد موقعیت طنزه البته صدا و سیما هم گاهی سانسورشون می کنه و نتیجه فقط یه صحنه ابتر بدون هیچ هدف خاصی باقی می مونه...همین طور در این دو سری متلک پراکنی ها به بهونه های مختلف زیاد شده که نه اونقدر خنده داره و نه حتی هیجان انگیزه و نه به اصل داستان کمک می کنه و فقط یه سری حاشیه های مجازی بی خاصیت ایجاد می کنه...(نمونه واضحش هم اشاره به ماجرای بنزین در اول فیلم)
علت اقبال زیاد به پایتخت در سری اول با وجود همه ضعف ها و ستاره های کمتر شناخته شده در اون زمان، فضای خانوادگی و روستایی جذاب و خاکستری بودن آدم ها بود... این که هیچ کدوم نه فرشته ان و نه ابلیس و هرکدوم بدی و خوبی مخصوص خودشون رو دارن...اما توی این دو سری اخیر دیگه خبری از اون آدم های همیشگی نیست...گفت و گو های خانواده فضایی شده برای ضایع کردن همدیگه و خراب کردن دیگران...دروغ و فحاشی و کتک کاری ، دزدی و دختربازی(از این کلام معذرت می خوام) هم اخیرا اضافه شده و همه به کارهای غلط خودشون افتخار می کنن ،با کارهای غلط دیگران هم مشکلی ندارن و حتی کنار می یان...
...پایتخت هنوز هم ارزش تماشا داره اما به وضوح از ایده آل های خود سریال فاصله گرفته و اون ها رو از بین برده و چیز زیادی هم تابه حال ارائه نداده...ای کاش پایتخت 3 پایان درخشان این سریال می شد...