- منظوم
- فیلم ها
- فیلم سینمایی دوئل (1382)
- حواشی فیلم سینمایی دوئل (1382)
حواشی فیلم سینمایی «دوئل» (14 حاشیه)
بودجه ساخت فیلم «دوئل» حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان عنوان شد که در سال 82 واقعا رقم قابل توجهی بود!
«دوئل» در نهایت در گیشه با فروشی نزدیک به 700 میلیون تومان به کار خود پایان داد.
«دوئل» فیلمی است که برای اولین بار از سیستم صدای دالبی استفاده کرد و جلوه‌های ویژه کامپیوتری‌اش یک سر و گردن از دیگر فیلمهای هم دوره‌اش بالاتر بود.
«دوئل»، پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران در سال 1382 محسوب می‌شود.
«دوئل»، بیشترین دینش را نسبت به فیلم‌برداری‌اش دارد. فیلم‌برداری زیر آب، سختی در منطقه یک دست آفتاب و تک رنگ، دکوپاژی که به شدّت خود را بر مستندات غیر قابل برداشت، تحمیل می‌کند.
«دوئل»، فیلم‌نامه‌ای به شدّت قصه گو و کلاسیک دارد، که تا انتها نیز به همه قواعد قصه‌گویی پایبند می‌ماند و قراری را که از ابتدا با مخاطب گذاشته، به هم نمی‌زند و در کل، با بهره‌گیری بسیار مناسب از گره‌های موجود در داستان، یک قصّه جذّاب را بیان می‌کند.
یکی از اصلی ترین ارکان فیلم «دوئل»، فیلم‌نامه‌ی آن است که متأسفانه قبل از تولید آن در سال 82، سینمای ایران، به شدّت از کمبود آن رنج می‌برد؛ امّا فیلم‌نامه‌ی دوئل، یکی از فیلم‌نامه‌های بسیارخوب در سینمای ایران است.
می توان «دوئل» را فیلمی استاندارد و جهانی دانست، که با شرایط و امکانات و بودجه ای معادل یک صدم فیلمهای خارجی، ساخته‌شده و در عین حال، با آنها هماوردی می‌کند.
رابطه ارباب رعیتی، عشق های یکطرفه و توطئه بدنامی از مفاهیم آشنایی هستند که در «دوئل» کنار هم قرار گرفته‌اند تا قصه را خاص و واجد امتیاز پرداختن به جنگ در سال 82 کنند. اما هر چند به ظاهر همه چیز برای برجسته شدن فیلم فراهم شده ولی بازتاب فیلم این گستره تأثیرگذاری را نداشته است.
«دوئل» از نگاهی دیگر می‌تواند یک فیلم وسترن تلقی شود چون به نوعی مولفه‌های آشنای این سینما را به همراه دارد. کویر و صحرا، آدم تنها، تقابل فرد با محیط اطراف، اسب، گاری و اقلیتی که به واسطه پذیرفته نشدن در مکان جدید توسط اکثریت به کنش و واکنش وادار می‌شود.
آنچه از فیلم «دوئل» در ذهن مخاطب باقی می‌ماند بیش از آنکه بازسازی ماهرانه مقطع حساس و درگیری‌ها در میدان جنگ، انفجار قطار و... باشد، ماجرای آن گاوصندوقی است که عده‌ای را دنبال خود می‌کشاند.
«احمدرضا درویش»، کارگردان فیلم «دوئل» تلاش کرده با محدود کردن زاویه نگاه خود به مسائل درون قبیله ای، چند رابطه عاطفی محدود و همچنین وارد کردن فیلم به فازی جدید با ورود ماجرای گاوصندوق، به نوعی سینمای جنگ را احیاء و حال و هوای تازه‌ای به آن بدمد تا از این حیث بتواند به هدف اولیه نو بودن و ماندگاری فیلم در سینمای دفاع مقدس دست پیدا کند.
دومین جشنواره فیلم دفاع مقدس دانش آموزی ویژه دختران دانش آموز مقاطع راهنمایی و دبیرستان آبادان و خرمشهر با نمایش و نقد و بررسی فیلم های سینمایی «دوئل»، «ننه گیلانه»، «شب بخیر فرمانده» و «در کوچه های عشق» از یکم لغایت 8 اردیبهشت ماه سال 85 در آبادان و خرمشهر برپا شد.
احمدرضا درویش با ساخت فیلم «دوئل» قصد داشت فیلمی فراتر از حد و اندازه‌های سینمای دفاع مقدس در کارنامه خود ثبت کند، اما فیلم نتوانست این گستره را به خود اختصاص دهد.
6.4
دوئل
(1382)
داستان فیلم حول یک گاوصندوق می‌چرخد. در بحبوحه جنگ عده‌ای تلاش می‌کنند از خروج یک گاو صندوق از کشور جلوگیری کنند. نقش اول فیلم، زینال، در این بین به حسن نیت آنها شک کرده و سعی می‌کند گاو صندوق را از چنگ آنها در بیاورد. گاو صندوق در اروند غرق می‌شود و زینال اسیر می‌شود. داستان فیلم ۲۰ سال بعد و پس از آزادی زینال ادامه می‌یابد و در حین درگیری برای تصاحب گاوصندوق حقایقی کهنه آشکار می‌شود.
