اِى مرغ سحر ! چو اين شب تار بگذاشت زِ سر سياهكارى ، وَز نفحه روح بخش اسحار ، رفت از سَر خفتگان خمارى ، بگشوده گره زِ زُلف زرتار ، محبوبه نيلگون عمارى ، يزدان به كمال شد پديدار ، و اهريمن زشتخو حصارى ، ياد آر ، زِ شمع مرده ياد آر (دهخدا)