. . خداوندا، بنده تو هستم که در مقابل عظمت و مهربانی بیکرانت سر به سجده می‌آورم ، چرا که تنها تویی که مرا هستی بخشیدی و من تو را همیشه در همه حال می‌پرستم و به تو عشق می‌ورزم. خدايا، حکمت قدم هايی را که برايم بر ميداری بر من آشکار کن، تا درهايی را که به سويم ميگشايی، ندانسته نبندم و درهایی که به رويم ميبندی، به اصرار نگشايم. خدایا، من اگر بد کنم تو را بنده دیگر بسیار است، تو اگر مدارا نکنی مرا خدایی دیگر کجاست!؟ خدایا، امیدم تویی مرا از درگاهت ناامید برمگردان... شبتون آروم