اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت، دلگیر مباش که نه تو گناهکاری نه او! آنگاه که مهر می ورزی؛ مهربانیت تو را زیباترین معصوم دنیا می کند پس خودت را گناهکار مبین! من خدایی می شناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده، یکی سپاسش می گوید و هزاران نفر کفر! پس مپندار بهتر از خدایت تو را سپاس بگويند و از تو برای مهربانیت قدردانی کنند! پس از ناسپاسی هایشان مرنج و در شاد کردن دلهایشان بکوش که این روح توست که با مهربانی آرام می گیرد! خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد؛ پس به راهت ادامه بده!