ميگم خوب شد اين ريه عفونت كرد، فهميدم در طول اين سالها چه "شماره دويى" كردم به بدنم. يعنى تا روز آخرى كه بيمارستان بودم، هر روز يه بيمارى جديد توم كشف شد. طفلى دكترم هم هى نتايج آزمايش ها رو نگاه ميكرد، بعدش سرش رو بلند ميكرد و در حالى كه يه "خاك تو اون سرت" خاصى توى چشاش موج ميزد به من خيره ميشد... البته از اونجايى كه خوشبختانه خيلى دكتر با شخصيتى بودن، ماجرا به همون نگاه هاى تاسف بار ختم ميشد... پ.ن اول: عفونت ريه، اسپاسم عضلات، كلسترول خيلى بالا، كبد چرب گريد سه، اسيد اوريك، فقر ويتامين دى و... فقط بيمارى هايى بودن كه از اين چند تا سوراخ جديدى كه توم ايجاد كردن كشف شدن. خدا ميدونه اگه سوراخهاى عميق ترى حفر كنن به چيا ميرسن پ.ن دوم: اين تصويرى كه ميبينيد اصلاً كم چيزى نيست... براش خون دل ريخته شده