حواشی «آرش قادری» (2 حاشیه)

وی در مورد فیلمنامه‌نویسی فعلی می‌گوید: اگر درباره‌ی فیلمنامه‌نویس حرفه‌ای حرف بزنیم، من به شخصه می‌گویم که یک فیلمنامه‌نویس حرفه‌ای هیچگاه فیلمنامه‌ی بد نمی‌نویسد، برای آنکه اصلا بلد نیست که بد بنویسد. از این رو فیلمنامه‌های ضعیفی که این روزها بسیار مشاهده می‌شود، مال کسانی است اصلا فیلمنامه‌نویسی را بلد نیست و فیلمنامه‌نویس نیست و نباید چنین فیلمنامه‌هایی ساخته‌شود؛ چون مصداق یک بز گر گله را بدنام می‌کند عینیت پیدا می‌کند و دودش در چشم همه‌ی فیلمنامه‌نویسان خوب هم می‌رود.
وی ادامه می‌دهد: وقتی فیلمنامه‌ای نوشته می‌شود، بر اساس محتوا و کیفیت انتخاب می‌شود و نه بر اساس نام و عنوان نویسنده. وقتی به من نوعی بگویند که کار شما به لحاظ محتوایی اشکالاتی داشت پس بخشی از دستمزدت را نمی‌گیری، من به خودم فشار می‌آورم تا در کار بعدی‌ام متن قابل قبول‌تری بنویسم؛ اما در حال حاضر وضعیت به گونه ای شده که اغلب فیلمنامه نویسان نه تنها کارشان مورد بررسی قرار نمی‌گیرد، بلکه خودشان هم به این نتیجه رسیده‌اند که کی به کیه! بنویسیم و دستمزدمان را بگیریم. با اندیشه‌ی کی به کیه! راه به جایی نخواهیم برد.
آرش قادری می گوید: تعداد زیادی فیلمنامه دارم که هنوز هیچ کس آن را نخوانده‌است. من قبل از این که فیلمنامه‌نویس بشوم قصه‌نویس بودم. ادبیات فولکلور ایران را برای یونسکو جمع کرده‌ام.