سجاد مهرگان: فیلم فقط می‌خواهد شبیه دنیای سنتی نباشد. ذوق دارد شبیه کارگردانش هر چه زوتر به دنیای مدرن بپیوندد. اما تعریفش از دنیای مدرن، مدرنیته نیست، بلکه همان کباب سنتی است که در رستوران‌های شمال شهر آماده طبخ گردد.

محمدصادق باطنی: فیلمی پر از بازی‌های مصنوعی، لوس بازی‌هایی که گویا قرار است فیلم را برای ما بنویسید لطیف (بخوانید سخیف)

امیر اهوارکی: به نظر می‌رسد که شتاب در ساخت، باعث شده تا ایرادهای فیلمنامه رفع نشود. اما نمی‌توان از برخی سکانس‌های جذاب فیلم گذشت.

: دیالوگهای شعاری و الزامی که کارگردان برای بیان تمام نکات ریز و درشتی که به ذهنش می‌رسد در خود می‌بیند بر این تصنع بازی تأکید می‌کند.

کیوان امجدیان: خانه دیگری فیلمی ساده و سرراست است. بدون کله معلق زدن‌های تکنیکی. فیلمی که میخواهد قصه بگوید. قصه‌ای با درونمایه مهربانی و اصالت ندادن به مادیات.

: بازی‌های متوسط و گاه اغراق شده، کارگردانی ضعیف و دوربین سرگردان و نیز بی رمقی رنگ و نور فیلم همه و همه به کمک داستان بی بنیه فیلم آمده‌اند تا فیلمساز فیلم اولی ما در اولین قدمش نتواند گامی محکم برداشته و جایگاه خود را در سینمای ایران تثبیت کند.