نقد و بررسی فیلم نفوذی

تا حالا درباره فیلم های مرتبط با کارتل بدون جنگ و ترور افراد سیاسی فکر کرده اید؟ شاید فکر کنید که چنین چیزی امکان پذیر ناست،ولی سخت در اشتباه هستید!!! چرا که قصه ی فیلم "نفودی" خلف وعده کرده است و موفق به ساختن فیلمی خوش ساخت در باره ی نابود کردن ساختار مالی کارتل معروف پابلو اسکوبار قاچاقچی مواد مخدر (ثروتمند ترین کارتل مواد مخدر تاریخ با دارایی به ارزش 30 میلیارد دلار!!!) بدون چنین صحنه های اکشنی شده است.اگر علاقه مند به دانستن بیشتر در مورد مبارزه سازمان فدرال آمریکا با این قاچاقچی هستید،شما را تشویق به خواندن این نقد می کنم.

داستان فیلم "نفوذی" درباره ی یک پلیس مخفی است که هویت اصلی خود را با شخصیتی که باید آن را بازی کند،شروع به اشتباه گرفتن می کند.داستانی آشنا ولی با ریتمی متفاوت.فیلمی که توسط برد فورمن (وکیل لینکلن) کارگردانی شده است،این فیلم ما را با رابرت مازور (برایان کرانستون)،آشنا می سازد، یک مامور فدرالی که نقش یک پول شو را برای نابود کردن گروه فوق العاده سازمان یافته کارتل مواد مخدر مدلین بازیمی کند.گرچه وقایع مرتبط به فیلم (که براساس بیوگرافی مازور است) در فلوریدای جنوبی طول دهه 80 میلادی اتفاق می افتد، این فیلم " معاون میامی" ناست.در واقع، هدف از (احتمالا عمدی بوده) نشان دادن شجاع و خشن و شرور یک فرد نفوذی این باشد که در سمت مخالف تصورات عامه قرار گیرد.

مازور یک مامورعملیاتی ساده و معمولی ناست.او یک فرد با نزاکت،خوشتیپ و جوان هم ناست.او یک کت و شلوار عالی می پوشد ولی او را اصلاً به عنوان فردی که اهل تجملات باشد،تصور نکنید.او فردی زن پرستی نیست.چرا که او همسری دوست داشتنی و مرد اهل خانواده است.او همچنین اسلحه ای با خود به همراه ندارد و در صحنه های اکشن کلیشه ای هم به هیچ وجه درگیر نمی شود. فیلم "نفوذی" در باره جنبه ی پولی جنگ به اصطلاح علیه مواد مخدر است.مازور به ریيس خود بانی تیشلر (امی رایان) توصیه می کند که شاید بهترین روش برای ریشه کنی کوکایین ممانعت از رسیدن پول به سازمان پابلو اسکوبار است. بنابراین او نقش یک پول شورا بازی می کند، و با افراد سطح پایین از طریق شریکش دیدار می کند، امیر آبرو (جان لگوزامو)،و راه خود برای رسیدن به بالای زنجیره ی غذایی شروع می کند. هدف نهایی او رابرت آلساینو ( بنجامین برات) یکی از زیر دستان اصلی اسکوبار است.اسلحه ی وی پول است ولی دقت کنید که به هیچ وجه از کشمکش فیلم های مرتبط با کارتل کم ندارد.مازور با افرادی در آمیخته می شود که به هیچ وجه هیچ پشیمانی و تأسفی از به قتل رساندن کسی ندارند و ما به هیچ وقت از خطری که برای او هر لحظه وجود دارد باخبر نمی باشیم. محافظش به او می گوید که اگر آنها هویت واقعی او را بفهمند ابتدا دست و پای او را قطع کرده و سپس برای به شوک نرفتنش به او آدرنالین تزریق کرده و سپس او را وادار به تماشای انجام اعمال توصیف ناپذیر وغیر قابل بیانی با خانواده اش می کنند.

فیلم فورمن دارای ریتمی به خصوصی در مورد تنش محسوس و حتی خفه کننده ی فیلم است.این یکی از نقاط قوّت فیلم "نفوذی" است.دیگر نقطه ی قوّت بازیگران می باشند.که نقش اصلی آن برایان کرانستون است،کسی که اکنون تعهدش به برکینگ بد تمام شده و نقش های دلپسبی بازی می کند، بازیگران در کل کار خوبی انجام داده اند.علاوه بر نقش بازی کردن عالی برایان کرانستون،نوبت لگوزامو است، که به خوبی آن را انجام داده است (گاهی اوقات که به ندرت او این کار را انجام می دهد،چرا که بیشتر اوقات برای " دمدمی" و "عجیب و غریب" بودن انتخاب می شود)،بنجامین براتی با صدای گرفته،و دایان کروگر کمتر به کار گرفته شده از دیگر بازیگران این فیلم می باشند.

در زمانی که اکثر فیلم ها مدت زمان طولانی دارند، فیلم "نفوذی" مشکل خلاف آن را دارد، -127 دقیقه- که مدت زمانی کوتاه برای ادای عدالت در حق فیلمنامه ی پیچیده ی چنین فیلمی است.مشکل است که بگوییم چه مقدار از محتوای فیلم زده شده است،چرا که نتیجه ی آن مشکلات مداوم و بی ربط در فیلم است (که شامل یک تابوت خونی کوچک است توسط پست به مقصدی میرسد که قاعدتاً فرستنده نباید آن آدرس را می دانسته است).شخصیت ها ظاهر می شوند، ناپدید می شوند و سپس به خاطر دلیل نامربوط دوباره ظاهر می شوند. فیلم به نظر در در زمان تدوین از هم جدا شده و دوباره ساخته شده است و نسخه ی نهایی، به خاطر بافت های مرتبط کننده ی گم شده به سختی منسجم است.من متعجبم که شاید یک پادشاهی آسمان (Kingdom of Heaven) دیگر باشد.حماسه ریدلی اسکات برای پخش در سینما قطعه قطعه شده است اما کات های ترمیم شده کارگردان یک شاهکار است.

با این وجود، بدون در نظر گرفتن همبستگی فیلم،"نفوذی" یک فیلم سینمایی اقوا کننده است.با اجتناب کردن از صحنه های تیر اندازی،مبارزات،و دیگر صحنه های اکشن "اصلی"،فیلم بیشتر بر اثرات روانی موقعیت ها بر شخصیت اصلی تمرکز می کند.او یک خانواده ای دارد که آنها را می ستاید اما مصمم بودن برای انجام کارش به هیج وجه با در مقابل خانواده اش قرار نمی گیرد (به "آبرو" مراجعه کنید " مواد مخدر انتخاب من").و علارغم انکار نصف وجودش که به هیچ وجه خودش آن را قبول ندارد،او برای مردمی که باید به آنها خیانت کند، احساس همدردی و وفاداری پیدا می کند.چیزی غیر متعارف و ویرانگر در مورد اینکه چطور همه چیز در این فیلم ختم می شود وجود دارد.

مترجم : میلاد نجارف