نقد و بررسی فیلم هر کسی چیزی میخواهد

برای کسانی که انتظار دارند ،فیلم "هرکسی چیزی می خواهد" مانند دو تجربه ی موفق قبلی لینکلیتر "پیش از نیمه شب" و" پسر بچگی" فیلمی تاثیرگزار و عمیق باشد ،فیلمی مایوس کننده خواهد بود!! اگرچه سبک و لحن فیلم خسته کننده نیست. سیر کلی فیلم های لینکلیتر ،از ژانری به ژانر دیگر ،از درام های جدی تا کمدی های بزن بکوب ،از عاشقانه تا تراژدی همواره متغیر بوده است. این فیلم پیشنهادی 2ساعت است برای تماشای طرح ها و نقشه هایی کوچک که تداعی کننده ی نوستاژی واری از دهه ی 80 است. با به پایان رسیدن فیلم مخاطب فیلم احتمالا ذهنیت روشنی از فیلم در هنگام ترک سالن سینما ندارد.

"هرکسی چیزی می خواهد" یک قاب از یک مراسم امریکایی ارائه می دهد ،که سالها ست عوض شده و تغییر کرده است و لینکلیتر (کارگردان فیلم) ان را برای نسل جدید به طور ویژه نمایش می دهد. یک هفته قبل از اولین روز کالج در سال 1980 ،گروهی از بازیکنان بیسبال در کمپ دانشگاه تگزاس باری مهمانی و تمرین ،دور هم جمع می شوند. کلیت فیلم در مورد ۷۲ ساعت از زندگی دانشجوی سال اول پیچر جیک است (بلیک جنر)،که دوستان تازه ای پیدا می کند . به پارتی های مختلفی دعوت می شود و با بورلی (زو دیوچ) رابطه ای تشکیل می دهد ،است."

خط داستانی فیلم بیشتر به دوره ی زمانی از یاد رفته میپردازد تا اینکه شخصیت پردازی خیلی خوبی مثل فیلم پسر بچگی داشته باشد یا اینکه فعل و انفعالات انسانی بین افراد را (مثل سه گانه ی :پیش از طلوع ،پیش از غروب و پیش از نیمه شب) نشان دهد، از این رو فیلم شبیه فیلم حیوان سرا است.

به طوراحساسی لینکلیتر ،اگوست 1980 را مورد توجه قرار می دهد. هر چند ،چند مورد بی ربط که از لحاظ تاریخی به فیلم نمیخورد وجود دارد (مانند: چندتا از اتاق ها در خواب گاه کالج در سال 1980وی سی ار داشتند؟که در فیلم نشان داده شده است؟) اما لحن فیلم خیلی مناسب است. برای مخاطبان مسن تر فیلم (کسانی که دهه ی 80 را به خوبی به یاد می اورند) تجربه ی مشا هده ی فیلم "هر کسی چیزی می خواهد" ،یاد اور خاطرات گذشته شان است. اما برای مخاطبان جوان تر که از تیز هوشی بیشتری ممکن است بهره مند باشند ،طرح فیلم نخ نماست و شخصیت ها فاقد عمق هستند.

برجسته ترین مولفه ی فیلم ،نوستالژیک بودنش است که در کمتر از 35 دقیقه مخاطبش را از دست می دهد و لینکلیتر فضای خالی موجود در فیلم را نمی تواند کاملا ً پر کند! در بازگشت به سال 1980 ،در"هر کسی چیزی می خواهد" ،لینکلیتر به طرز گیج کننده ای از المان های دهه ی 70 استفاده می کند. موسیقی مهم ترین وجه فیلم است ،که از اهنگ های مختلفی در فیلم استفاده شده است (از همه ی سبک ها ،دیسکو تا کانتری،از اواخر دهه 70 تا اوایل 80).

طراحی لباس ،گریم ،مو و صحنه از لحاظ تاریخی درست انتخاب شده اند. این فیلم برخلاف خیلی از فیلم هایی که در این دهه می گذرد و به جزئیات زیادی مثل لباس های مربوط به ان زمان میپردازد و فیلم های موفقی هم نیستند ،انتخاب مناسبی برای یاداوری دهه 80 است و لینکلیتر این نکته را فراموش نمی کند. قطعاً "هر کسی چیزی می خواهد" قسمتی از یک تجربه ی اتوبیوگرافی شخصی است که مورد استناد نیز می تواند باشد و به دام کمدی های سطح پایینی مثل فیلم حیوان سرا نمی افتد

بازی های فیلم مثل شخصیت ها نوعی در هم پیچیدگی دارند،هرچند کارگردان از بازیگران کمتر شناخته شده در فیلم استفاده کرده تا چهره های اشنایی برای مخاطبان (به منظور اشنایی زدایی) نباشند. نقش بلیک جنر ،متأ سفانه یکی از ضعیف ترین نقش های ایفا شده در فیلم است ،نقش دوست داشتنی ای است اما قابل قبول ایفا نشده است که ربطه اش با کاراکتر دختر در فیلم به اوج نمی رسد. در لحظاتی از فیلم لینکلیتر تلاش میکنه تا بین ان ها مانند اتان هاوک و جولی دلپی در فیلم پیش از طلوع ،ترکیب خوبی درست کند اما بازیگران به اندازه ی ان دو ترکیب خوبی نیستند.

"هرکسی چیزی می خواهد" شخصیت های جالبی دارد که از دل حاشیه ی فیلم و دهه ی 80 بیرون می اید. شخصیت هایی مانند گلن پاول،ویت راسل (که معتاد استو شخصتی فیلسوف مآب دارد)و سیبیل های خاص تایلر هوچلین ،ماکو رینولدز(که یاد آور پورن استار های دهه 70 است).

"هرکسی چیزی می خواهد " ،پیشنهادی 2 ساعته برای تماشاگرانی است که میخواهند یک دوره از یاد رفته را به سرعت و بدون پی گیری خط داستانی به یاد بیاورند. سبک روایی فیلم پر افت و خیز است اما مشخصات دیگر فیلم (بخصوص،موسیقی متن فیلم) بطور قطع حرف هایی برای گفتن دارد . اگرچه خیلی از المان ها در حد کارهای قبلی لینکلیتر نیست اما هنوز ویژگی های لذت بخشی برای تماشا در سالن سینما را دارد.

مترجم: منصور نادری نیا