آیا مخاطبان «سلام بمبئی» و «فروشنده» یک گروه تماشاگران هستند؟

 به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، در 6 ماهه اول سال فیلم «من سالوادور نیستم» با بازی رضا عطاران رکورد فروش سینمای ایران را شکست اما کمی بعد از آن اصغر فرهادی با فیلم متفاوت «فروشنده» توانست این رکورد را ارتقا بدهد. تا اینجای کار احتمالا طرفداران فرهادی- سوای اینکه بخواهیم نقدی بر این دو فیلم وارد کنیم و کیفیتشان را مدنظر قرار دهیم- خوشحال شده‌اند که فیلم فیلمساز محبوبشان بر یک فیلمفارسی غلبه کرده است؛ اتفاقی که در تاریخ سینمای ایران بی‌سابقه بوده اما اتفاق این چند روزه نشان داد، کمی باید در نگاهمان تجدیدنظر کنیم.

فیلم «سلام بمبئی» با ترکیب بازیگران ایرانی و هندی و با قصه‌ای ملودرام با فیلمنامه‌ای ضعیف توانسته است رکورد فروش سینمای ایران را در افتتاحیه جابه‌جا کند؛ رکوردی که پیش‌ازاین از چند ماه قبل در دست «فروشنده» بود و این فروش احتمالا دلایلش تا حدی مشخص است. حضور محمدرضا گلزار و بنیامین بهادریبه‌همراه بازیگران هندی یکی از دلایل این فروش است. مردم به سینما می‌روند تا این بازیگران را ببینند و خاطره شعله، سنگام، مادر هند و قانون را زنده کنند؛ البته گلزار سال‌ها قبل در صحنه‌ای از فیلم «کما» استعدادش را در رقص هندی به‌همراه امین حیایی بروز داده بود اما بنیامین برای اولین‌بار جلوی دوربین، کنجکاوی تماشاگران را برای دیدن این خواننده پاپ بیشتر از گلزار برمی‌انگیزند ولی سؤال مهم‌تر درباره جنس تماشاگرانی است که به دیدن «سلام بمبئی» می‌روند.

احتمالا تماشاگران «فروشنده» و «سلام بمبئی» یک گروه تماشاگران را تشکیل می‌دهند اما این اتفاق منحصربه‌فرد در همه تحلیل‌های فروش اثر خواهد گذاشت. یکی از اهالی مطبوعات در صفحه اجتماعی‌اش این سؤال را مطرح کرده بود که مگر می‌شود کسی که به دیدن «فروشنده» می‌رود، «سلام بمبئی» را هم برود در سالن سینما ببیند؟ اما انگار پاسخ مثبت به این سؤال در این دو روز داده شده است هر چند، فروش این دو روز دلایل دیگری هم داشت.

شکستن رکورد «فروشنده» در 2 روز 

فیلم سینمایی «سلام بمبئی» به کارگردانی قربان محمدپور موفق شد در دو روز به فروش بیش از یک میلیارد تومان برسد و به سریع‌ترین فیلم میلیاردی در جدول اکران تبدیل شود.

فیلم سینمایی «سلام بمبئی» محصول مشترک سینمای ایران و هندوستان که با هزینه‌‌ طرف ایرانی ساخته شد، پس از حواشی بسیار و کش‌وقوس‌های فراوان از پنجشنبه وارد چرخه اکران عمومی شد و توانست با فروش 500 میلیون تومان در روز اول و 600 میلیون در روز دوم، به سریع‌ترین فیلمی تبدیل شود که وارد باشگاه میلیاردی‌ها می‌شود. «سلام بمبئی» که پیش‌ازاین قرار بود در نیمه اول سال اکران شود، پس از حواشی بسیار به اکران عمومی نرسید و سپس با اعتراض یکی از مداحان در مهر هم اکران نشد تا بالاخره از 11 آذر رنگ پرده را ببیند؛ البته قرار بود مراسم افتتاحیه‌ای برای این فیلم در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شود که پس از پیش‌فروش بلیت‌های 300 هزار تومانی و استقبال سرد مخاطبان و صادرنشدن مجوزهای لازم، مراسم لغو شد.

فیلم تازه قربان محمدپور، اکرانش را با استقبال فوق‌العاده مخاطب‌ها آغاز کرد و توانست در روزهای سرد گیشه و درحالی‌که فیلم‌های روی پرده نتوانسته‌اند موفقیت فروش سینماها در نیمه اول سال را تکرار کنند، جان تازه‌ای به چرخه اکران و فروش سینماها بدهد. پیش‌ازاین، «فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی توانسته بود در سه روز اول به فروش یک میلیارد تومان برسد اما «سلام بمبئی» پس از دو روز به این فروش دست یافت تا نوید فیلمی را بدهد که شاید باز هم جدول پرفروش‌ترین فیلم سال را تغییر بدهد.

«سلام بمبئی» سهم چه فیلم‌هایی را گرفته است؟ 

براین‌اساس، نکته حائزاهمیت درباره اکران فیلم «سلام بمبئی» در شرایطی است که هشت فیلم دیگر در حال اکران هستند؛ 6 سرگروه برای سینماها در نظر گرفتند و دو فیلم هم در گروه آزاد اکران هستند اما این فیلم‌ها چه سهمی از سینماها دارند؟!

با نگاهی کوتاه به سینماهای تهران، شاهد خواهید بود چگونه همه پردیس‌های سینمایی، دو یا سه سالن در اختیار فیلم «سلام بمبئی» قرار داده‌اند. ما در تهران فقط یک پردیس سینمایی داریم که 12 سالن در اختیار دارد و امکان نمایش همزمان در سالن‌هایش را دارد اما دیگر پردیس‌ها با توجه به تعداد سالن‌هایشان باید ظرفیت سینما را در اختیار همه فیلم‌ها قرار دهند که متأسفانه شاهد بی‌قانونی و رعایت‌نشدن حقوق صاحبان آثار هستیم.

برای مثال، پردیس زندگی به صورت مرتب از ساعت 12 ظهر به فاصله یک ساعت تا ساعت 12 شب، فیلم را اکران می‌کند و دو سالن بزرگش را در اختیار این فیلم قرارداده است و فیلم سینمایی «لاک قرمز » که به‌تازگی و همزمان با فیلم «سلام بمبئی» اکران ‌شده، فقط سه سانس در اختیار دارد. پردیس ملت، روز گذشته دو سالن در اختیار فیلم «سلام بمبئی» قرار داده بود و در میان پردیس‌های تهران فقط پردیس آزادی به رعایت حقوق صاحبان آثار توجه داشت.

سالن سینما فرهنگ که با توجه به تصمیم شورای صنفی نمایش باید به چند فیلم سرویس بدهد، یک سالن کوچک آن در اختیار گروه هنروتجربه است و فیلم «سلام بمبئی» را در هفت سانس و در سالن اصلی خود به نمایش می‌گذارد. در سالنی که در اختیار سینما شهر است و باید به سینمای ملی کشور توجه داشته باشد سهم فیلم‌های «نفس»، «یتیم‌خانه ایران» و... از این سینما چیست؟

شورای صنفی نمایش باید توجهی به وضعیت شهرستان‌ها و اکران فیلم‌ها در سالن‌های شهرستان داشته باشد؛ برای مثال، در اصفهان، سالن‌های ساحل (بزرگ‌ترین سالن) سینما سپاهان (سالن بزرگ) و فلسطین بهترین سانس خود یعنی ساعت 20:30 را به فیلم «سلام بمبئی» اختصاص داده و همه این سالن‌ها متعلق به حوزه هنری است و سینما قدس هم که متعلق به بخش خصوصی است، سالن بزرگش را در اختیار این فیلم قرارداده است.

در شهر قزوین، دو سالن سینما داریم؛ بهمن که متعلق به حوزه هنری است فیلم «سلام بمبئی» را به نمایش گذاشته و سالن مهتاب که متعلق به بخش خصوصی است نیز همان فیلم را به نمایش گذاشته است. در شهر مشهد، بزرگ‌ترین سالن و استانداردترین سالن متعلق به سینماشهر است و سینما هویزه بزرگ‌ترین سالنش را در اختیار «سلام بمبئی» قرارداده است. سینماهای آفریقا و قدس هم دو سالن متعلق به حوزه هنری است که در اختیار فیلم «سلام بمبئی» قرار گرفت. در شهر اهواز، سینما اکسین و بهمن متعلق به حوزه هنری است که هر دو، فیلم «سلام بمبئی » را به نمایش گذاشتند.

حال، باید دید شورای صنفی نمایش چگونه به وظایف خود عمل می‌کند و به حقوق دیگر فیلم‌های در حال اکران ازجمله فیلم‌های ارزشمند «نفس»، «سیانور»، «یتیم‌خانه ایران» و دیگر آثاری همچون «لاک قرمز» توجه خواهد کرد و چه برخوردی با این نحوه اکران خواهد داشت. به نظر می‌رسد حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی با توجه به فضای فیلم فقط به‌خاطر فروش بیشتر، همه سالن‌هایش را در اختیار فیلم قرار داده و با در اختیارقراردادن سالن‌ها، تمام‌قد پشت فیلم ایستاده است! 

 آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحه‌ی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران می‌‌توانید دنبال کنید.