‏رودیارد کیپلینگ‏ (1244 - 1314)
Rudyard Kipling

جوزف رادیرد کیپلینگ (به انگلیسی: Joseph Rudyard Kipling) (زاده ۳۰ دسامبر ۱۸۶۵ - درگذشته ۱۸ ژانویه ۱۹۳۶) نویسنده و رمان نویس انگلیسی برنده جایزه نوبل ادبیات بود.جوزف رادیرد کیپلینگ سی ام دسامبر ۱۸۶۵ در بمبئی در هندوستان چشم به جهان گشود. پدرش فرزند یک کشیش بود و پیش از تولد فرزندش به تدریس رشته «حجاری در معماری» در دانشگاه بمبئی گمارده شده بود. کیپلینگ ۵ ساله بود که خواندن می دانست. در ۱۸۷۱ به انگلستان برده شد تا آغاز به تحصیل کند. در آنجا به کاپیتانی پیر و بازنشسته و بدخلق و متعصب داده شد تا روی کشتی او به تحصیل ابتدایی بپردازد. کاپیتان و همسرش مدت شش سال تمام چنان با کیپلینگ بدرفتاری کردند که او همیشه آرزو داشت از پیش آنها بگریزد. در این دوره او اغلب از بیماری رنج می کشید. در داستان «بع بع گوسفندان سیاه» که براساس همین رنج ها شکل گرفته می گوید: «وقتی لب های جوانی مزه تلخ آب های تنفر و ظن و بدگمانی را عمیقاً چشیده اند، تمام عشق جهان هم نمی تواند این تلخ مزگی را کاملاً از بین ببرد.»پس از این دوران پرعذاب، نوبت به دوره خوش زندگی در کنار پدر و مادرش رسید و پس از آن در کالج نیروهای متحد انگلستان یعنی وستوارد هو در دون شر ثبت نام کرد. اینجا برای کیپلینگ خوش نیامد و همین باعث شد تا تحصیل را برای همیشه رها سازد.از سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ به روزنامه نگاری در لاهور پرداخت. همین جا بود که سرودن شعر را آغاز کرد و تصنیف های اداری را منتشر کرد و کم کم به داستان نویسی گرایش پیدا کرد و در ۱۸۸۶ هفت جلد کتاب منتشر کرد. در ۱۸۸۹ هم به مسافرتی به دور دنیا رفت و تجربیاتش را در کتاب از دریا به دریا نوشت. ناشران نیویورکی و لندنی تمایلی به چاپ آثار او نشان نمی دادند. تا سرانجام ویلیام ارنست هنلی به شیوه نو و زنده کیپلینگ در سرودن شعر پی برد و از طریق همین فرد در انگلستان معرفی شد.سرانجام با دختر یک نویسنده آمریکایی ازدواج کرد و ماه عسل را در ژاپن گذراند. به علت برخی مشکلات خانوادگی ساکن انگلیس شد.کتاب جنگل و کتاب دوم جنگل شهرت بسزایی برای او آورد و جوایز بسیاری به او تعلق گرفت. در اقامت کوتاهی در آمریکا دختر شش ساله اش را از دست داد و همین باعث انزواء و گوشه نشینی او گردید. در یکی از مناطق ییلاقی انگلستان اقامت گزید و در آنجا بود که بهترین آثارش را نوشت. علی رغم تمامی شهرتی که داشت زندگی در کنار خانواده را ترجیح می داد. با شعله ور شدن جنگ جهانی اول این محفل به شکل غم انگیزی از هم پاشید. تنها پسرش در ۱۱ سالگی در حین نبرد دوم لو به قتل رسید. پس از این ماجرا «تلخی» عنصر بارز آثارش شد. در ابیاتی که پس از این زمان سروده است فاجعه ای عظیم را پیش بینی می کند. در داستان های مجموعه موجودات (۱۹۱۷) وام ها و اعتبارها (۱۹۲۶)، مرزها و تازه ها (۱۹۳۲) آرزوهای درهم شکسته و نومیدی را به تصویر می کشد. حتی در خودزندگی نامه اش با عنوان چیزی از خودم «سکوت عمیقی» اختیار کرده است و آن را به صورتی نوشته که انسان را به فکر فرومی برد. نوشته های کیپلینگ تأثیری بسزا برهم میهنانش داشت، به ویژه آن که در اشعار حماسی اش از وطن دوستی، محبت، مهرورزی و عطوفت به دیگران به زبانی ساده و بس روان ستایش می کرد. داستان های کوتاهش بسیار نغز و دلکش است. در ضمن در آثارش بارها از خاطراتش در هندوستان که با مردم و فرهنگش آشنایی عمیق داشته استفاده کرده است. آرای منتقدان دربارهٔ آثارش متفاوت است. اما نمی توان بیان صادقانه، گاه طنزآمیز و گاه حماسی وی را زیر سوال برد. از میان رمان های او می توان به کیم اشاره کرد که بافتی بسیار منسجم و با رمان های دیگرش تفاوت های اساسی دارد. او جمعاً سه کتاب منظوم نوشت که از آن میان، کتاب هفت دریا به بسیاری از زبان ها ترجمه شده است. داستان های کوتاه او مشتمل بر پنج کتاب است. از دیگر آثار او می توان به کتاب جنگل و کتاب دوم جنگل اشاره کرد که بسیار مشهورند (کتاب جنگل به شکل نمایش کارتونی تهیه شده است). به اینها باید خودزندگی نامه اش و کتاب تاریخی را که دربارهٔ سربازان لندنی نوشته است اضافه کرد که بالغ بر ۳۵ جلد می شود.وی سرانجام در ۴۳ سالگی و در سال ۱۹۰۷ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. (در میان برندگان جایزه نوبل ادبی تا سال ۱۹۹۳ او جوان ترین بود. آکادمی سوئد علت انتخاب وی را «قدرت مشاهده و تخیل پیشرو و اثر به اوج رسیده مفاهیم و هنر توصیف که وجه بارز آفرینش های این نویسنده برجسته است»، ذکر کرد. همان سال دانشگاه های دورهام و آکسفورد و سال بعد دانشگاه کمبریج به وی درجات افتخاری اهدا کردند. جوزف رادیرد کیپلینگ سرانجام در هجدهم ژانویه ۱۹۳۶ جان سپرد و پس از انجام تشییع جنازه ای ملی در کلیسای وست مینستر به خاک سپرده شد.