... "مقصود" نازکایِ نرمِ پلک‌هایِ تو پروانه که نه، پرواز نه، یکی آوازاَم می‌کند سراسر، در نیم٘‌پرده٘ بالایِ شور یا که در هیاهایِ ماهور! لبخنداَت سپید ردیفی از نرگسِ شیراز است در قاب٘‌چینِ سُرخ٘‌غُنچه‌یِ شقایق‌ها. که لبان‌اَت! نگاه‌اَت آفتاب را بر گُنبدهایِ فیروزه آشکاره می‌کند. آن‌چنان که رقصِ گیسوان‌اَت در باد، مستی می‌آفریند، شیدایی و آشوب می‌کند بر پا. شایعه می‌شود در شهر: آب به هامون، بختگان، به زاینده‌رود برگَشته باز ! آخ! شاخه نبات‌اَم! بگو بگو مطلعِ کدام غزلِ نابی یا که خود، مقطعِ کدام قصیده‌یِ نایاب، که این‌گونه در هوایِ تو، شعر می‌جوشد بی‌قرار، در رگ‌هایِ من در تن‌اَم، به شوریده ساعتِ سرودن! راه که می روی، آه! زیرِ بارِ سوال و شک، خم شده مخدوش می شود، قانونِ جاذبه! تردیداَم نیست. در فراغتی بی‌پایان خدا، یک‌جا، پاییز و چشمانِ تو را کَرده نقاشی! تو خود پاییز اما نه، که بهاری، و نامِ تو آرامش است؛ صدایِ تو اما آتشی، که می‌سوزانداَم پا تا به سر؛ بدان هنگام که نام‌اَم چو نوعی نسیم، جاری می‌شود بر لبان‌اَت، همان قاب٘‌چینِ سُرخ٘‌غُنچه‌یِ شقایق‌ها! فکرِ نبودن‌اَت اما، هجومِ آبله و عنکبوت است به نازُک هلالِ ماهِ نو؛ سیل در سیستان، یا که شبیخونِ ملخ، به گندم‌زارانِ جنوب. باری، ای ناقضِ "قیصر" ای نقیضِ "رُم"، ای مقصود ای مقصد، هر رَه که می‌روَم، به تو ختم می‌شود! با این همه حاشا! که فاصله، از من‌اَت، دور نمی‌کُنَد تو را. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از عاشقانه ها - یـــــغما یـــــارعلی #یغمایارعلی #یغما_یارعلی #شاعر #شاعران_معاصر_ایران #شعر #شعرسپید #شعرشاملویی #شعرعاشقانه #شعر_سپید #شعر_شاملویی #شعر_عاشقانه #بازیگر #بازیگران_مرد_ایرانی