13-Richard Jewle-Clint Eastwood 13-ریچارد جول-کلینت ایستوود مجدد یک داستان واقعی. فیلم بر اساس مقاله «کابوس آمریکایی: چریکه ریچارد جول» که در سال ۱۹۹۷ توسط مجله ونتی-فیر به چاپ رسیده بود، ساخته شده. داستان واقعی ریچارد جول نگهبان امنیتی که در حین بمب‌گذاری در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا، جان هزاران‌انسان‌ را نجات داد اما چند روز پس از این اتفاق، خودش توسط رسانه ها و اف.بی.آی متهم به انجام این بمب‌گذاری شد و مورد بازخواست قرار گرفت. سوال اساسی فیلم این است: آیا جول یک قهرمان است و یا نه! آیا او به خاطر نادیده گرفته شدنش توسط جامعه، قصه و شرایطی را فراهم کرده که قهرمان جلوه کند و از سایه بیرون بیاید. این قصه به زمانی برمی گردد که هنوز حضور و مبارزه با تروریسم توسط دولت آمریکا به صورت مسئله ای بغرنج در نیامده بود و در واقع، بمب گذاری المپیک آتلانتا در سال ۹۶ میلادی، مادرِ تمام اتفاقاتی است که امروزه در سطح جهان شاهدش هستیم. کتی بیتس در نقش مادر شخصیت اصلی که ذات پسرش را میشناسد و گول رسانه و حکومت را نمی خورد بی نظیر است و به حق کاندیدای اسکار برای نقش آفرینی اش شده. جان هم، در نقش پلیس پیگیر و راکول در نقش وکیل سمج هر دو عالی هستند. دو بازیگر اورژینال مد نظر ایستوود، جونا هیل در نقش جول و لئو دیکپریو برای نقش وکیل بودند که هر دو در لحظه آخر کنار کشیدند اما به عنوان تهیه کنندگان فیلم باقی ماندند. به نظرم این کست جدید بیشتر مخاطب را به خود شخصیتها نزدیک می کند و از زرق و برق هالیوودی فیلم می کاهد که برای این‌ اثر بهتر است. روابط مثلثی که در رأسش جول قرار دارد محشر است. جول-وکیل و پلیس جول-وکیل و مادر جول-وکیل و خبرنگار دو ارکانی که در جوامع مدرن می توانند فردی را قهرمان و یا نابود کنند در این فیلم به بوته آزمایش گذاشته شده اند: 1-دولت .2-رسانه در واقع فاصله بین قهرمان و شرارت فقط خط باریک قضاوت و انگ چسباندن است. جامعه می تواند شما را یک روز به چشم قهرمان و روز دیگر به چشم ضد قهرمان بنگرد….بدون آنکه خود شخص لزوما تغییری کرده باشد. کلینت ایستوود مجدد گل کاشته و از یک ماجرای واقعی اثری روانکاوانه، جامعه شناسانه پیش رویمان قرار داده. دیگر اگر هرسال ایستوود فیلم نداشته باشد باید تعجب کرد. ایستوود توانا، کارکشته و خستگی ناپذیر. با: سام راکول کتی بیتس جان هم اولیویا وایلد و پل والتر هاوزر