درد مشترک مرثیه ای برای ساحت اندیشه سخنان بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه دانشگاه تهران پ.ن: خودم هم علاقه مند به ورزش و فوتبال هستم اما ژرفای کلام استاد عبدالکریمی، نقد علاقه مندی به ورزش نیست!(که اگر این چنین بود،در آلمان و فرانسه که مهد فلسفه و اندیشه غرب به شمار میروند، نباید حتی یک استادیوم فوتبال وجود داشته باشد،چه برسد به اینکه از مدعیان فوتبال جهان باشند!)بلکه نقد یک رفتار رادیکال و هیپنوتیزم شدن یک جامعه،توسط یک اتفاق حاشیه ای به نام فوتبال است که به جای قرار گرفتن در جای خودش و ایجاد یک سرگرمی ساده که باید در حاشیه زندگی انسانی قرار بگیرد،با پس زدن همه چیز،در متن اصلی زندگی امروز بسیاری از ما قرار گرفته! با خودم فکر میکنم اگر نصف جمعیتی که استادیوم آزادی را برای تماشای دربی فوتبال پر میکنند کتاب خانه های ما را پر میکردند،امروز سطح دانش و کیفیت اندیشه و به مدد این دو، کیفیت زندگی اجتماعی ما تا چه اندازه میتوانست بهتر باشد پیداست که در چنین جامعه ای مسیر زندگی افراد را کتاب خانه ها و عرصه اندیشه نخواهد ساخت،چرا که فوتبال و استادیوم ها،دیگر توان و مجالی برای اندیشیدن باقی نگذاشته اند #بیژن_عبدالکریمی #بابک_انصاری #هنر #اندیشه #فلسفه #دانشگاه #فوتبال