قاسم اکبری: جسارت کارگردان اما به لحن و کلام شخصیت هایش محدود نمی شود. او رگه هایی از نقد سیاسی – اجتماعی تند و کنایه آمیزی هم در کارش وارد می کند که اکنون می توان گفت یکی از ویژگی های آثار کیایی شده است. این بار اما گل درشت و تاحد زیادی نچسب.

قاسم اکبری: فیلم‌های او دیگر نه سرگرم کننده‌اند، نه نگاهی فلسفی دارند نه در ژانر اجتماعی هستند و نه حتی نمادین! خنثای خنثی مانند مردگان متحرکی که می‌خواهند با هم عروسی کنند!