افشین علیار: فیلمساز ما فارغ از افه‌های تصویری و استفاده عجیب و غریب از نورپردازی و لنز دوربین یا تقلب از سینمای فیلمسازان موفق توانسته قصۀ جمع و جوری را روایت کند و در ادامه ریسک توکلی در انتخاب بازیگر ستودنی است.

افشین علیار: این فیلم برای بهروز شعیبی گام روبه جلویی محسوب می‌شود و باید ساخت این گونه از فیلم‌های تاثیرگذار در سینمای ما بیشتر شود چرا که نسل جدید باید اطلاعات درستی از تاریخ معاصر کشور داشته باشد.

افشین علیار: مختصات ساختاری سینمای فرهادی اگر چه به نظر ساده و روان می‌رسد اما در لایه و بافت زیرین فیلمنامه گره‌هایی به وجود می‌آید که باعث رشد شخصیت‌ها و ایجاد روابط میان آن‌ها می‌شود.

افشین علیار: با شعر عاشقانه خواندن نمی‌شود فیلم عاشقانه ساخت، عشق در ایجاد روابط میان شخصیت‌هاست.

افشین علیار: فیلمنامه حرف جدیدی برای گفتن ندارد زیرا که خیانت و شک، این روزها قصه‌ی بیشتر فیلم‌های سینمایی شده است...

افشین علیار: قصه قصد دارد که مخاطب را به فضای عجیب و غریبی بکشاند که تاکنون تجربه دیدن این فضاها را لااقل در سینمای ایران نداشته است، ولی آیا این گونه فیلم ساختن و قصه تعریف کردن در همچین فضایی می‌تواند مخاطب عام سینما را هم راضی نگه دارد؟