امیر ابیلی: مگر می‌شود انتهای چنین داستان «نمادینی» به اسرائیل و در بین یهودیان ختم نشود؟ حالا هرچه قدر هم منطق داستان مضحک و گل‌درشت و دور از ذهن باشد. در عوض پیام فیلم به خوبی به مخاطب مخابره شده است. پیامی که بدون خرج‌های میلیاردی، با یک بیانیه رسانه‌ای توسط کارگردان هم قابل بیان بود!

امیر ابیلی: «لاتاری» اما حتی از «ماجرای نیمروز» جلوتر است اولا به علت اینکه اینجا مهدویان دست روی سوژه‌ای گذاشته است که مسئله‌ی تعداد بیشتری از مردم است. نزدیک‌تر به اوضاع روز جامعه است. فراگیرتر است و در عین حال جذاب‌تر و بسیاری از فصل‌هایش می‌تواند هر مخاطبی را به وجد بیاورد.

امیر ابیلی: «جاده قدیم» ساخته منیژه حکمت پر از نام‌های حرفه‌ای‌های سینمای بدنه ایران است. فیلم پر بازیگری است که از بازی مهتاب کرامتی در نقش اصلی و یک دوجین بازیگر سرشناس دیگر از آتیلا پسیانی و بهناز جعفری گرفته تا شیرین یزدانبخش مادر این سال‌های سینمای ایران و پرویز پورحسینی از پیشکسوتان و محمدرضا غفاری و ترلان پروانه از تازه آمده‌ها استفاده می‌برد.

امیر ابیلی: «گیتا» اولین ساخته‌‌ی مسعود مددی گرچه نکات مثبت بسیاری برای امیدوار بودن به ادامه راه کارگردانش دارد، اما درنهایت یک تله‌فیلم خوش‌ساخت است که نیازی به دیدنش در سینما نیست.

امیر ابیلی: «نقطه کور» مخلوطی ضعیف از چند فیلم است که در آن نه شاهد بحران جدیدی هستیم نه فضای خلاقانه‌ای و نه حتی ساخت تکنیکی خوبی.

امیر ابیلی: مشکل فیلم از آنجا آغاز می‌شود که فیلم‌ساز در دقیقه ۸۰ تازه تصمیم می‌گیرد که بحران داستانش را تشدید کند و ریتم اتفاقات را بالا ببرد...

امیر ابیلی: «ایستاده در غبار» بهترین پرتره‌ از سرداران شهید در سینمای ایران است و با وجود آنکه سازنده‌اش دفاع مقدس را تجربه نکرده، اما اثری است در مسیر «سینمای دفاع مقدس» مطلوب.