محمدرضا وحیدزاده: «ممیرو» یک اثر جشنواره‌ای است که مخاطبانش را در آن سوی آب‌ها می‌جوید و چنانکه بازخوردهای اکران آن در جشنواره فیلم فجر نیز مؤید آن است، اساساً نسبت وثیقی با مخاطبان ایرانی ندارد.

مرتضی اسماعیل‌دوست: مساله مهم این بوده که نگاه انسانی و شفاف سازنده فیلم تنها در خاطر درونی فیلمساز نوشته شده و در جان اثر تجلی نمی‌یابد و این غیبت به دلیل فقدان شخصیت‌پردازی صورت یافته است. در واقع زمان بسیاری از فیلم «ممیرو» صرف نمایش دردهای ایاز بدون پیش‌زمینه لازم از چرایی درد برای تماشاگر می‌شود.