نفیسه ترابنده: ناخواسته فیلمی جاده‌ای است و همانند لوکیشن فیلم، فضایی سرد و خشن دارد. فضایی که در آن شخصیت‌های داستان هرکدام به نوعی محکوم به نابودی هستند. جامعه‌ای که فیلم تصویر می‌کند ناامن است.

سینما پرس: بازیهای «ناخواسته» همه همگن و زیباست. بازیگران جوان در کنار بازیگران با تجربه، هماهنگ عمل می‌کنند و داستان را پیش می‌برند. «نا خواسته» همچنین در ریتم موفق است و تدوین فیلم این ریتم را به فیلم منتقل می‌کند.موسیقی فیلم هم همراهی خوبی با مضمون «نا خواسته» دارد ولی گاهی جلوتر از فیلم به استقبال حوادث می‌رود.

افشین علیار: ضعف اساسی فیلم از شکل‌گیری ایده تا اجراست ، فیلمساز نه توانسته قصه‌یی را در بستر خاصی گسترش بدهد و نه توانسته به ساختار فیلم سروشکلی بدهد به همین جهت موضوع ناخواسته غیرقابل تحمل است ، این فیلم فارغ از چارچوب‌های استاندارد سینمایی ساخته شده به همین دلیل کشش دراماتیک ندارد.

دامون قنبرزاده: فیلم به جز فیلم‌برداری مسعود سلامی و نماهایی چشمگیر با تم خاکستری، هیچ‌چیز دیگری ندارد تا با تکیه به آن بتوان گفت با فیلم خوبی طرف هستیم. داستان لاغر و ضعیف فیلم با ریتمی کند و خسته‌کننده، تا به انتها برسد، دل آدم را آشوب می‌کند و شاید تنها از این جهت بتوان به آن واژه‌ی «دلی» را نسبت داد!

بابک مهرورز: « ناخواسته » ابداً برای پرده سینما ساخته نشده و هیچ دلیل سینمایی برای تماشای آن در سالن‌های سینما وجود ندارد. اولین تجربه نیک‌نژاد با 5 سال تاخیر به سینما امده اما علی‌رغم داستان جذابش، هیچ بُرندگی را در خود نمی‌بیند و اثری خنثی تلقی می‌شود که می‌توانست سر از تلویزیون درآورد.