برومند شکری: اگر بخواهیم قضاوت عادلانه ای در مورد این فیلم داشته باشیم باید جدا از رخدادهای تکراری و همان کنش و واکنش‌های معمول زن و مرد کارگردان را به واسطه بعضی از جسارت‌هائی که به خرج داده است تحسین نمود. چرا که توانسته است در چنین حال و هوائی تا مرز عقاید فمینیستی پیش برود و ظریفانه روی یک لبه تیز قدم بزند.

ساناز رمضانی: این استفاده بی‌شرمانه از کمدی که توسط مردم ساخته می‌شود و دست‌به‌دست می‌شود و دوباره به همان مردم فروخته و خورانده می‌شود در فیلم‌های این روزها زیاد دیده می‌شود اما در «دشمن زن» آن‌قدر زیاد است که فکر می‌کنیم اگر فضای مجازی نبود احتمالاً اصلاً فیلمی به نام«دشمن زن» هم نبود.

میثم کریمی: الگوهای تکرار شونده جدال زن و مرد که معتقدند جنس مقابلشان چیزی نمی‌فهمد، ایده نخ‌نمایی است که بهرحال همواره در حال تکرار است و در سال‌های اخیر سر از سوپرمارکت‌ها درآورده اما بهرحال، « دشمن زن » اینبار به جای سوپرمارکت، پرده سینما را به خود دیده است.

مدیسا مهراب پور: فیلمی که هم مردان و هم زنان در آن برای خنده گرفتن از تماشاگر مسخره می‌شوند و به شنیع‌ترین و زشت‌ترین اعمال انسانی که به عبارت بهتر کاریکاتوری از یک انسان است، دست می‌زنند. باید تأسف خورد به ابتذال حاکم بر این فیلم