امیر اهوارکی: فیلمنامه به طور دقیق نوشته شده و به طور تقریبی در هر ده دقیقه یک اتفاق در فیلم رخ می‌دهد و اگر کسی با این موضوعات مادرانه ارتباط برقرار نکند همراهی با فیلم را از دست خواهد داد.

افشین علیار: اساسا کلیاتِ فیلم بلاتکلیف است فیلمنامه‌نویس در برهه‌های مختلف زمانی هر کدام از شخصیت‌ها را به عنوان قهرمان معرفی می‌کند اما مشخص نیست که قهرمان فیلم کدام‌اند، متین ، گیتا، امیر یا نسترن ؟

امیر ابیلی: «گیتا» اولین ساخته‌‌ی مسعود مددی گرچه نکات مثبت بسیاری برای امیدوار بودن به ادامه راه کارگردانش دارد، اما درنهایت یک تله‌فیلم خوش‌ساخت است که نیازی به دیدنش در سینما نیست.

مرتضی اسماعیل‌دوست: اگرچه فیلم «گیتا» به لحاظ روایت‌پردازی دارای معضلاتی است اما در اجرای مسعود مددی به اثری گرم و گیرا بدل شده است.

حامد یامین‌پور: فیلم روایت جریان طبیعی زندگی با تمام اتفاقات کوچک و بزرگ در مسیر آن است. قصه اگر چه تم امیدوارانه دارد اما در بیان و منطق فیلمنامه لکنت دارد.

علیرضا پورصباغ: مادرانگی از طریق «تولد» و مادرانگی از طریق «زیست در الگویی متعالی اما دراماتیک»، در داستانی پر کشش و جذاب، با پختگی به اثر سینمایی منحصر به فردی به نام «گیتا» بدل شده است.

محمدرضا وحیدزاده: «گیتا» فیلم شریفی است که جامعه امروز ما به بیان صادقانه و بی‌تکلف آن نیازمند است.

یاسمن خلیلی‌فرد: فیلم، یک درام خانوادگی است و حول محور رابطه ی یک مادر و فرزند می گذرد؛ مادری در واپسین سال های جوانی و فرزند راه دورش در آغازین روزهای جوانی. «گیتا» فیلمی شخصیت‌محور است و به همین جهت نوع رابطه‌ی آدم¬ها و شخصیت¬‌پردازی آن‌ها در فیلم اهمیت برجسته‌ای می‌یابد.