راه رفتن روی برف

ساختار یعنی نظام. در هر نظام همه اجزا به هم ربط دارد. به نحوی که کارکرد هر جزءوابسته به نظام کل است  وکل نظام به کار کل اجزاء میچرخد. به همین جهت کل نظام بدون درک کارکرد اجزاء قابل درک نیست . پس ساختار گرایی یک نظام فلسفی نیست , بلکه یک شیوه درک و توضیح است. (نقد تکوینی لوسین گلدمن /محمد تقی غیاثی)

داستان «ربوده شده» داستانی چند وجهی ودرباره زندگی مدرن امروز است. داستانی درباره ستاره سینمایی که شکار میشود. شکار آدمهایی که به دنبال زندگی خصوصی ما هستند. مخاطرات و تهدیدهای جدی  برای حریم خصوصی افراد ایجاد می کنند. در شبکه‌های اجتماعی، چیزی با عنوان حریم خصوصی وجود ندارد. شکسته شدن حریم خصوصی افراد ازهر قشر و رده‌ای، باعث ناامنی روانی و اجتماعی می‌شود و می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. پس ربوده شده ایجاد یک پیام کرده است. پیامی برای زندگی شیشه ای ما که هر چه انجام میدهیم مورد توجه ربایندگان است.

کلیت داستان به دو بخش کلی تقسیم میشود. بخش اول ساختار داستان به زندگی خصوصی  و روابط عاشقانه دو شخصیت اصلی فیلم یعنی روزبه و مینا  میپردازد. داستانی که به زیبایی روایت شده و همه فیلم تحت تاثیر سوءتفاهمات دو عاشق میگذرد. دو عاشقی که به پایان رابطه رسیده اند، اما از حمایت دست برنمیدارند.  بخش دوم داستان های موازی ای است که مرد سارق از زمان سرقتش بوجود می آورد و زندگی چندین نفر را در این سوء تفاهم گره میزند و همه معادلات را بهم میریزد. فیلمساز نیز با هوشمندی و درایت  همه چیز را مورد سوء تفاهم قرار می دهد و رفته رفته مسیر را به سویی می برد که امروز در سینما جاری است. کسانی که ربطی به سینما ندارند در مسائل آن دخالت میکنند و زندگی خصوصی ستاره سینما را مورد قضاوت قرار می دهند. شرافتی که هنرمند در این فیلم دارد، ستودنی است و باید به آن عمیق شد و دید در عین اینکه فیلمساز متوجه جریان حاشیه ای سینما بوده آن را به طوری نامحسوس وارد سینما می کند. بدنه ای از صنعت و هنر که حالا دستخوش توهین های فراوانی قرار گرفته، آن هم فقط به جرم هنرمند بودن. اما قهرمان داستان خسته نمیشود و به مسیرش ادامه میدهد تا بتواند قضیه را به نتیجه برساند.

جزئیات و کلیات و تقطیع های فیلمنامه و پردازش درست شخصیت ها و کارکرد بچه داستان ها با روایت و ریتم درست در کارگردانی، بازی و تدوین به فیلم بسیار کمک کرده تا بدانیم و بفهمیم که با کوچکترین اتفاقی زندگی ما تحت تاثیر قرار می گیرد.  خرده ریزهای موجود در داستان اینقدر شرافت مندانه و تجربی جلو می رود که کسی که در سینما کار می کند، برایش ملموس است. این تجربه گرایی در تمام فیلم های فیلمساز از «ما همه خوبیم» تا «ربوده شده» به چشم میخورد. اما نکته جالب این است که فیلمنامه نویس دست به جادو میبرد و ما را در زمان بندی به این طرف وآن طرف پرتاب میکند و با تصاویر کوتاه و صدای گیرای روزبه بمانی باعث نوستالژی میشود. شاید خیلی ها مثل من هنگام دیدن فیلم یاد خاطرات عاشقانه شان می افتند و این لحظه های فیلم در فیلمنامه و ساختار و خود فیلم قابل ستایش است. اقرار کردن قهرمان داستان و عریان کردن خودش بسیار هوشمندانه است، ولی به نظر می رسد می توانست حتی مسیر فیلم را تغییر دهد. اما با این حال این اتفاق نمی افتد که همین یکی از اشکالات کارگردان است ودر این لحظه می توانست با تعلیقی که بوجود می آورد، بیننده را به چالش بکشد.

مینا شخصیتی مستقل دارد که سالهاست به دور از خانواده زندگی می کند و خرده ریزهای فراوانی مثل دوستان، کار و روابط در زندگی اش مثل هر کس دیگر که این ها از طریق دزدی به سوی اینترنت میرود و فیلمساز با یک درایت به نکاتی میپردازد که بیننده ضمن یادگیری چیزهایی در فضای مجازی قصه اش را نیز تعریف کرده و این کارش واقعا استادانه انجام شده است.نشانه گذاری های نوستالژیک در داستان لحظه به لحظه زیاد می شوند و بخش زیادی از این داستان را جلو می برند. طوری که در داستان خود را می بینیم و این تجسم امروز با این حجم فیلم های داخلی و خارجی به ندرت پیش می آید.

جنس بازی های درونی روزبه بمانی به عنوان یک شاعر برای اول بار جلوی یک ستاره  سینمای ایران که اتفاقا پرونده خوبی در فیلمهای عاشقانه دارد ستودنی است، اما این بار ما نیکی کریمی دیگری را می بینیم؛ هم به لحاظ بازیگری، شخصیت پردازی، گریم و نوع برخورد و تلاقی مسائل در فیلم. اما نکته مهم این است که همه آدم ها سرجای خود درستند و این نظام را کارگردان توانسته به طور کامل هدایت کند. البته میرباقری این جنس بازیگری و انتخاب بازیگر را نیز در فیلم های دیگرش نیز انجام داده وبسیار موفق عمل کرده.

جاری نبودن تقابل خیر و شر نکته دیگری است که در فیلم به چشم می خورد و آرام آرام شر تبدیل به چیز دیگری میشود، طوری که زندگی مینا را به چالش می کشد. حالا گروهی از بازیگران به کمک شخصیت می آیند و با ریتم درست همگی در بازیهایشان نکات بسیار خوبی را دارند. اما برگشت به چیزهایی در زندگی خصوصی روزبه و مینا و بهم خوردن زندگی آنها و ادامه حضور عشق نکته ای است که شاید هرکسی در زندگی شخصی نداشته باشد. اما فیلمساز تلاش کرده در این وانفسای فیلمهای تلخ و بازیگرانی که فقط داد می زنند، قصه ای تعریف کند که در آخر حال بیننده اش خوب باشد.موسیقی و صدای روزبه بمانی در بسیار جاهای فیلم به کمک ریتم آمده و حجم صدای ناب او ما را با قصه درگیر میکند. نکته آخر اینکه هیچ قصه  و فیلمی کامل نیست، اما ربوده شده تلاشش را میکند و به حضورش ادامه میدهد و نکات قابل توجه زیادی را دارد.

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.

[منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]