نقد و بررسی اتاق ماروین | MARVIN'S ROOM

فیلم برمبنای یک نمایش‌نامهٔ موفق برودوی ساخته شده است و از این‌رو بیشتر حوادث آن در فضای بسته و بین چند آدم محدود اتفاق می‌افتد. با گذشت زمان، قصه به نرمی ̎باز̎ می‌شود و هر صحنه، وجه تازه‌ای از شخصیت‌ها را به عقب می‌راند. استریپ نقش را آنچنان در جزئیات حرکت‌های صورت و بدن خود بازآفرینی می‌کند که حیرت‌انگیز است. کیتن قطب عاطفی فیلم را در قالب ̎بسی̎ ساده و خندان اما عمیق و غمگین به زیبائی در دست دارد. فیلم‌نامه و بازیگران عالی هستند، اما کارگردان موفق نمی‌شود که با این مواد خوب، اثری عالی و منحصر به‌فرد خلق کند. همه چیز در قالب‌های تئاتری باقی می‌ماند و لحظات ناب سینمائی به‌ندرت دیده می‌شود.