نقد و بررسی فیلم مردان ایکس آخرالزمان

جدیدترین قسمت از سری فیلمهای « مردان ایکس » اینبار یکی از شخصیت های محبوب کتاب های مصور را به سینما آورده است. این شخصیت که اِن صباح نور یا آپوکالیپس نام دارد، یکی از سرسخت ترین دشمنان مردان ایکس در کتاب های مصور بوده که وضعیت جالبی هم دارد. وی متولد مصر باستان است و می توان او را به عنوان یکی از اولین جهش یافتگان نیز معرفی کرد. اِن صباح نور قادر است تا سن و سال خود را دستکاری کرده و آن را کم و زیاد کند! وی همچنین در کسب دانش نیز یکی از بهترین هاست چراکه گفته شده ظاهرا او صدها سال به تحصیل و کسب دانش مشغول بوده است! از قدرت های جذاب وی هم می توان به قابلیت تله پورت شدن و چیره شدن بر موجودیت افراد اشاره کرد.« مردان ایکس : آپوکالیپس » درباره همین بدمن محبوب کتاب های مصور ساخته شده است و برایان سینگر که گفته بود به شدت به این شخصیت علاقه مند بوده، تمام بازیگران سری قبل را مجددا در فیلم جمع کرده تا نابودی دنیا به دست این موجود پلید را به تصویر بکشد.

داستان فیلم در زمانی آغاز می شود که ان صباح نور ( اسکار آیزاک ) پس از سالها خاموشی و سکوت بر می خیزد و زمانی که به دنیای جدید نظاره می کند، تصمیم می گیرد تا فرمانروایی خود را بر بشریت تحمیل نماید و در این راه جهش یافتگانی نظیر مگنتو ( مایکل فاسباندر ) را برای هدایت این جریان نزد خود فرا می خواند. با توجه به قدرت بسیار زیاد آپوکالیپس و محتمل بودن نابودی بشریت، ریون ( جنیفر لارنس ) با کمک پروفسور ایکس ( جیمز مک آوی ) رهبری تیمی از افراد ایکس بی تجربه را بدست می گیرند تا با آموزش و یکدست کردن توانایی هایشان، بتوانند شانسی در مقابل آپوکالیپس برای نجات بشریت داشته باشند اما...

قسمت قبل « مردان ایکس » با عنوان « مردان ایکس : روزهای گذشته آینده » درست در زمانی به روی پرده رفت که سری فیلمهای « مردان ایکس » در حال غرق شدن در موج تکرار برای مخاطبینشان بودند. این فیلم با اضافه کردن شخصیت های جدید و داستانی جذاب، خون تازه ای به رگ های سری فیلمهای « مردان ایکس » دمید تا همگان منتظر اکران قسمت جدید و حضور مجدد این جهش یافته های تازه به همراه شرور جذاب داستانهای مصور یعنی آپوکالیپس در یک فیلم مشترک باشند. اما « مردان ایکس : آپوکالیپس » اصلا آن چیزی نیست که طرفداران سرسخت این مجموعه فیلمها به دنبال آن هستند.

مشکلات فیلمنامه در « آپوکالیپس » به حدی زیاد است که حتی طرفداران سرسخت « مردان ایکس » را نیز به اعتراض وا می دارد. در حالی که فیلم درباره نابود شدن دنیا توسط دیوانه ای به نام آپوکالیپس است، فیلم تمرکزش را بر روی چند خرده داستان بی ارزش که چندتایی از آن مرتبط با ریون است قرار می دهد و دقایق بسیاری از فیلم نیز به واسطه همین فعل و انفعال های بیجا به هدر رفته است. سینگر با گردآوری جهش یافتگانی که ریون به سراغشان می رود تا آنان را برای مبارزه با دشمن متحد کند، زمان زیادی از فیلم را از دست داده است. وی شخصیت هایی را وارد داستان کرده که بخش اعظمی از آنها بی دلیل در صحنه حضور دارند و سازندگان هیچ ایده ای در مورد اینکه آنان چه هستند و چرا باید در صحنه باشند به مخاطب ارائه نمی دهند. در واقع فیلم پرداختی برای شخصیت های مثبت و منفی داستان در نظر نگرفته و تنها آنان را به میان صحنه پرت می کند تا چندتایی جلوه های ویژه را به تصویر بکشد و مخاطب را به هیجان آورد که این وضعیت چندان برای سری « مردان ایکس » که در قسمت گذشته توانسته بود در این بخش گلیم خود را از آب بیرون بکشد، جالب به نظر نمی رسد.

دیگر ایراد بزرگ فیلم که البته قابل تعمیم دادن به تمام داستان های مارول در سینما است، شخصیت منفی اصلی است. آپوکالیپس با اینکه یکی از محبوب ترین بدمن های کتاب های مصور « مردان ایکس » بوده و همچنین نسبت به رقبایش ،از گذشته و داستان های جالب تری نیز بهره می برد، اما بر پرده نقره ای سینما چنان بد و پرداخت نشده است که می توان از آن به عنوان بدترین بدمن های سری فیلمهای « مردان ایکس » نام برد. آپوکالیپس در بدو ورود به جریان داستان، ندای نابودی سر می دهد و فقط و فقط اعلام می کند که قصد نابودی بشر را دارد اما فیلم هرگز انگیزه های او برای اینکه دائما قصد نابودی بشر را داشته باشد در اختیار تماشاگر قرار نمی دهد. از همین رو ما با بدمنی طرف هستیم که هیچ اطلاعات مفیدی درباره او به مخاطب داده نمی شود و از طرف دیگر اعصاب درست و حسابی هم ندارد و کلا شرایط درک شدن را از مخاطبش سلب می کند!

فیلم در بخش اکشن نیز کم کاری های مشخصی نسبت به گذشته دارد. مدت زمان طولانی 145 دقیقه ای « مردان ایکس : آپوکالیپس » باعث نشده تا اکشن بیشتری در فیلم شاهد باشیم. بخش زیادی از دقایق فیلم و مخصوصا 45 دقیقه ابتدایی برای معرفی و گردآوری جهش یافتگان اختصاص یافته است و تنها در دقایق آخر است که کمی فیلم رنگ و بوی اکشن به خود می گیرد تا مخاطب تشنه از ملاقات این تعداد از جهش یافتگان حاضر در فیلم ، چشمش هم به هنرنمایی آنان بیفتد. بهترین بخش های اکشن فیلم را می توان مربوط به شخصیت کوئیک سیلور با بازی ایوان پیترز دانست که موفق شده بارِ کمیکی به داستان اضافه نماید و رخت کلیشه ای آن را کمرنگ نماید. شاید بهتر می بود که این شخصیت مرکزیت بیشتری در داستان می داشت. با اینحال جلوه های ویژه و کیفیت اکشن فیلم در زمانی که به وقوع می پیوندند قابل قبول است و حداقل می تواند طرفداران سری « مردان ایکس » را راضی نماید؛ البته شاید این اکشن ها و مخصوصا مبارزه انتهایی فیلم که ایده اجرایی آن کپی برابر اصل یک اثر دیگر مارول است، کمی توی ذوق مخاطب بزند.

بازیگران مشهور فیلم که نامهای بزرگی هم در میان آنان وجود دارد، همگی به خوبی توانسته اند در نقش های خود حضور پیدا کنند. اسکار ایزاک در نقش آپوکالیپس با اینکه گنگ و مبهم است، اما بازی قابل قبولی از خود به نمایش گذاشته است. جنیفر لارنس هم که دقایق زیادی از فیلم به او اختصاص داده شده، توانسته از عهده نقشش برآید؛ هرچند که فستیوالی از دیالوگ های تکراری و کلیشه ای را از زبان او می شنویم. مایکل فاسباندر هم به لطف توانایی های بازیگری اش موفق شده در نقش مگنتو جذاب ترین شخصیت فیلم باشد. البته سازندگان برای اراده و قدرت تصمیم گیری او در جریان فیلم حداقل ها را در نظر گرفته اند و او وضعیتی شبیه به « بادی به هر جهت » دارد!

« مردان ایکس : آپوکالیپس » یک دنباله ضعیف برای فیلم خوب « مردان ایکس : روزهای گذشته آینده » است که علاقه مندان به سینما که انتظار یک اثر به مراتب بهتر از قسمت قبل داشتند را ناامید می کند. بازگشت برایان سینگر به سری « مردان ایکس » ظاهرا اینبار چندان خوش یُمن نبوده و مخصوصا شخصیت منفی عجیب و غریب داستان که هیچ نشانی از قدرت و جذابیتش در دنیای کتاب های مصور را به پرده نقره ای منتقل نکرده، نقش بسزایی در پیچیده شدن معادلات فیلم داشته است.