سیاه مشقی به نام کودک

وقتی سینمای کودک و نوجوان جز به مدد دولت نتواند روی پا بایستد و الزام به برگزاری سالانه جشنواره ای به همین نام نیز در بین باشد، نتیجه اش آن می شود که همواره عده ای به گرد فانوس کم سوی سینمای کودک بچرخند و فیلم هایی را به نام کودکان و در واقع به کام بزرگسالانی که مشغول تجربه اندوزی و نوشتن سیاه مشق فیلمسازی هستند، تولید کنند.

فیلم هایی که کمتر سینماداری راضی به اکران آنهاست و آخرالامر هم موسسه تحت حمایت دولت ناگزیر از عرضه چنین فیلم هایی در شبکه ویدیویی است.

"سنجاقک های برکه سبز" تولید سال های 89- 90 محصول چنین تفکر و رویکردی به سینمای کودک است. علی قوی تن کارگردان فیلم در چرخشی 180 درجه ای از فیلم های نازل و محض گیشه، چند صباحی است که به وادی سینمایی کاملاً شخصی و شهودی هجرت کرده است. راهی که پیش از وی حسینعلی لیالستانی پیش گرفت و طی دو دهه اصرار بر مختصات سینمایی از این دست، راهی به دل مخاطب نجست.

قوی تن در دو سال گذشته فیلم های دیگری را هم با نگره ای ضد قصه مقابل دوربین برد ولی از مخاطب پاسخ درخوری دریافت نکرد. قوی تن روحیه حساس و دردمندانه ای به فقر و مسائل حاشیه نشینان دارد، اما وی چاره ای ندارد که دریافت های حسی اش را با منطق داستان پردازی بیامیزد.

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.  [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]