نقد و بررسی فیلم مست و خراب

« 40 ساله مجرد » ، « باردار » و حتی کمدی تلخی مثل « مردم بامزه » ، از جمله آثار موفقی بودند که باعث شهرت بازیگرانی از جمله استیو کارل، ست روگن و حتی پُل راد شدند. سازنده این آثار کمدی موفق با درجه سنی R ، جود آپاتوف بود که البته در چند سال گذشته ترجیح داده در مقام تهیه کننده در سینما حضور داشته باشد. اما پس از سه سال دوری از سینما، آپاتوف اینبار با فیلم « مست و خراب » به سینماها آمده است. کمدی که از جنس ساخته های قبلی آپاتوف است و اینبار داستان عاشقانه ای را روایت می کند که اتفاقات جالبی در آن رقم می خورد.

فیلم از نقطه ای آغاز می شود که گوردن ( کالین کویین ) به دو دخترش، اِمی و کیم، می گوید که در حال جدا شدن از مادرشان است. گوردن سعی می کند به دو دختر کوچکش این موضوع را تفهیم کند که جدایی اش از مادر بچه ها به این دلیل هست که تک همسری معنی ندارد و آدمها باید در ارتباطاتتشان آزاد باشند و به یک نفر بسنده نکنند! حال سالها از آن جریان می گذرد و اِمی ( اِمی شومر ) تبدیل به نویسنده جوانی شده که به اعتقادات پدرش پایبند مانده است. اِمی مشروبات الکلی زیادی مصرف می کند و با افراد زیادی وارد رابطه می شود اما هرگز به رابطه پایبند نمی ماند و سراغ فرد دیگری می رود. با اینحال وی با یک دکتر جذاب به نام آرون ( بیل هیدر ) آشنا می شود که باعث برهم ریختن معادلات ذهنی اش درباره عشق می شود و...

« مست و خراب » ویژگی های یک اثر کمدی ناب را در خود دارد که مهمترین آنها درک زمان بندی ایجاد لحظات کمیک و کیفیت اجرای آن است. جود آپاتوف که در حال حاضر یکی از برترین کمدی سازان هالیوود است و نشان داده که می تواند بی ادبانه ترین شوخی ها را به یک لحظه کمدی ناب تبدیل کند، در « مست و خراب » بار دیگر از تجربه های ارزشمند خود استفاده کرده است؛ با این توضیح که اینبار نویسنده خوش ذوقی به نام اِمی شیومر را در این فیلم در کنار خود داشته است.

شیومر سابقه ای در سینما ندارد و به نظر نمی رسد که علاقه مندان به سینما قبلا او را دیده باشند. اما چنانچه بخواهیم در مورد " استند آپ کمدی " صحبت کنیم، اِمی شیومر یکی از بهترین های آمریکا و یکی از معدود زنان موفق در عرصه اجرای کمدی " استند آپ " است که طرفداران بسیاری هم دارد. شیومر که در طنزنویسی و خلق موقعیت های کمدی یکی از بهترین هاست، در « مست و خراب » نویسنده فیلمنامه اثر بوده است. فیلمنامه او و باریک بینی آپاتوف در پرورش شوخی های بی ادبانه، « مست و خراب » را به یکی از جذاب ترین تجربه های کمدی سال مبدل کرده است. البته این وضعیت در بخش مخاطبین خانم می تواند جالب تر هم به نظر برسد چراکه فیلم رگه های فمینیستی زیادی نیز در خود دارد که این به دلیل فمینیست بودن اِمی شیومر است و حالا او در فیلمنامه اش نیز این مفاهیم را به خوبی گنجانده است.

شوخی های فیلم « مست و خراب » بدیع و جذاب هستند و حداقل تا یک سوم پایانی فیلم از رمق نمی افتند. شیومر در مصاحبه ای عنوان کرده بوده که در زندگی اش با مردان زیادی ارتباط داشته است و اصلا هم بابتش احساس بدی ندارد! به نظر می رسد که شخصیت اِمی در فیلم « مست و خراب » به نوعی برگرفته از تجربه های شخصیت خودِ اِمی شیومر باشد و برگی از دفتر زندگی این کمدین آمریکایی باشد. وی که نویسنده فیلمنامه است، به خوبی شخصیت اِمی را در جریان داستان گسترش می دهد و این اجازه را به مخاطب می دهد که به زندگی اش وارد شود و دیدگاه او درباره ارتباط عاشقانه با مردان را درک کند. نکته تحسین برانگیز درباره فیلم « مست و خراب » اینجاست که دیدگاه اِمی نسبت به مردان پس از ملاقات با آرون، بطور ناگهانی دچار تغییر نمی شود و مخاطب این اجازه را پیدا می کند که تغییر تدریجی اِمی را بر پرده سینما ببینند و با او همراه شود.

آشنایی اِمی و آرون در جریان فیلم رفته رفته منجر به ایجاد رابطه ای عاطفی در این دو می گردد که برخلاف خواسته اِمی است اما فیلم به خوبی جریان هسته اصلی داستان که " عشق " است را به راه می اندازد تا اِمی که سرسخت در ایجاد رابطه عاطفی است و اصلا اعتقادی به ارتباط با یک نفر ندارد، تصمیم بگیرد به دنبال درک مفهوم عشق باشد و درباره تعهد فکر کند. شیمی رابطه میان اِمی و آرون به لطف بازیهای روان و یکدست اِمی شیومر و بیل هدر بسیار خوب و کارآمد است و این قدرت را دارد که تماشاگر را با خود همراه نماید.

در بخش کارگردانی، آپاتوف به خوبی توانسته مُهر خود را بر پای اثر بگذارد و شوخی های بی ادبانه متعددی را در جریان فیلم به تصویر بکشد که نتیجه کار مثل آثار گذشته این کارگردان باعث خنده مخاطب خواهد شد. آپاتوف به خوبی با زمانبندی شوخی و نحوه اجرای آن آشناست و از این حیث در حال حاضر یکی از بهترین کمدی سازان هالیوود محسوب می شود که حالا در « مست و خراب » به خوبی توانسته بار دیگر مجموعه ای از شوخی های بی ادبانه را به بهترین شکل ممکن هدایت کند.

اما « مست و خراب » مانند اغلب کمدی های رمانتیک هالیوود، در یک سوم پایانی تا حدود زیادی از نفس می افتد و قادر نیست فصل درخشان دو سوم ابتدایی فیلم را استمرار ببخشد. فیلم در اواخر داستان وارد جدال همیشگی باطن شخصیت ها می شود که قادر به اتخاذ تصمیم درست در زندگی شان نیستند اما در این لحظات کلیشه وار، این شوخی های بامزه هستند که می توانند این موقعیت را از حالت کسالت بار خارج نمایند. آپاتوف تلاش کرده تا این روند را در یک سوم پایانی اثر به کار بگیرد اما نتیجه چندان رضایت بخش نیست و شوخی ها کیفیت لازمه را ندارند.

در میان بازیگران فیلم، بهترین نقش آفرینی متعلق به اِمی شیومر است که به خوبی لایه های مختلف شخصیت اِمی را درک کرده و بهتر از هرکس دیگری می دانسته که چطور باید خودش را در قالب یک داستان تکرار کند! بیل هدر هم که در سالهای گذشته رفته رفته در حال تبدیل شدن به یک کمدین موفق در هالیوود است، در نقش آرون بازی بسیار خوبی از خود ارائه داده است. جان سینا نیز در نقش استیون، شباهتی به آنچه که معمولا از وی در سینما شاهد هستیم ندارد و اینبار بیشتر در مورد تشکیل خانواده و روابط احساسی صحبت می کند! حضور وی در نقش استیون در این فیلم جالب توجه است. تماشای حضور دنیل ردکلیف هم به عنوان بازیگر افتخاری فیلم می تواند جالب باشد.

« مست و خراب » کمدی جذابی است که می تواند برای طرفداران جود آپاتوف یک اثر تماشایی محسوب شود. آپاتوف به لطف فیلمنامه اِمی شیومر و بازی خوبی وی در نقش شخصیت اصلی داستان،بازگشت موفقی به سینما داشته است و مخاطبین می توانند با خیال راحت به تماشای دنیای مست و خراب اِمی بنشینند و از دنیای بی تعهد این خانم و اتفاقاتی که برای او رخ می دهند لذت ببرند.