وقتی یک سایت خبری برای مچ‌گیری به عادل فردوسی پور و برنامه‌اش کلک می‌زند!!

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، برخی از مهمترین گزارش ها و تحلیل های مطبوعات و رسانه‌های رسمی کشور درباره سینما و تلویزیون در روزهای گذشته را در ادامه بخوانید.

سروناز مقدم‌منش در خبرآنلاین نوشت: 

قدیم‌ترها قانون‌های خوبی وجود داشت مثلا این که یک سازمانی مثل صداوسیما اگر برنامه‌ساز و تهیه‌کننده را صدا می‌کرد و از آن‌ها می‌خواست راه و رسم جدیدی را راه بیندازند ازشان قول می‌گرفت که مثلا سوژه دزدی نکنند یا اگر چهره‌ای در برنامه ای حضور دارد، تا یکی دو ماه بعد در برنامه‌ای حضور نداشته باشد. از آن‌جا که این روزها انگار خیلی هم نظارتی در کار نیست جز این که موی خانمی بیرون نباشد و یا اگر آقایی دعوت می‌شود مویش خیلی بلند نباشد. مضمون‌ها و محتواها خیلی مهم نیستند.
برنامه‌ای به اسم "وقتشه" از شبکه نسیم در حال پخش است که تهیه‌کننده محترم‌شان با عنایت به برنامه‌ای به اسم "هزارداستان" که سه دوره موفق را پشت سر گذاشته، کار خودشان را راحت کرده‌اند و چندین بار از سوژه‌های برنامه هزارداستان حتی در فاصله‌ای کمتر از یک ماه برای حضور در برنامه‌شان دعوت کرده‌اند.
حال سوال این است: فرق برنامه‌ای که حرف و هدف دارد و می‌گردد و می‌یابد با برنامه‌ای که از حاصل زحمت دیگری بهره می‌برد، چیست؟
ضرورت حضور سوژه‌های تکراری آن هم در یک شبکه با فاصله زمانی کم به چه معناست؟
آیا واقعا نظارتی روی این گونه برنامه‌سازی‌ها می‌شود ؟ تذکری داده می‌شود؟
جلوی پخش برنامه‌ای به خاطر حضور سوژه‌ای تکراری گرفته می‌شود؟
آیا معیاری برای ارزش‌گذاری اتفاق‌های ناب و اتفاق‌های کپی‌برداری شده صورت می‌گیرد؟
اگر نه، پس چه انگیزه‌ای برای آن‌ها که جوینده‌اند و حرفی برای گفتن دارند باقی می‌ماند؟
ضمن این که تکرار نابسامان داستانی که یک‌بار درست روایت شده، چه ارزش افزوده‌ای خواهد داشت؟
اگر به صرف پرکردن وقت برنامه‌ای است که ابتدا دکور و مجری‌اش تعریف می‌شود و بعد می‌مانند که چه کسانی را دعوت کنند که بهتر است اصلا چنین برنامه‌ای از ابتدا تعریف نشود، تا بودجه و هزینه‌های میلیاردی به این راحتی هدر نرود فقط ای‌کاش ای‌کاش ای‌کاش نظارتی در کار بود!

روزنامه شهروند درباره کلک یک سایت خبری برای گرفتن مچ برنامه عادل فردوسی پور نوشت:

حالا نوبت به سایت‌های خبری رسیده است. آنها می‌خواهند حقشان ضایع نشود. اسمشان را در برنامه‌های تلویزیونی ببرند. بگویند که خبرها را از سایت آنها برمی‌دارند. به ‌هر حال خبرنگاران زیادی در سایت‌های خبر کار می‌کنند، زحمت می‌کشند و تلاش می‌کنند تا بتوانند بهترین‌ خبرها را برای مردم از سراسر جهان جمع کنند و جلوی چشمان مخاطبانشان بگذارند. حق دارند که بخواهند دیده شوند. حق دارند که نامشان برده شود اگر از مطالبشان استفاده می‌شود. حالا سایت «طرفداری» کلکی به محمدرضا احمدی و عادل فردوسی‌پور زده و دستشان را رو کرده است. این سایت دو خبر غیرواقعی را در صفحه‌اش در فضای مجازی قرار داد. خبرهایی که در حوزه فوتبال و برای جام‌جهانی اهمیت بسیاری داشت. محمدرضا احمدی، مجری تلویزیون که به‌عنوان مجری دوم در برنامه ویژه جام‌جهانی حضور دارد و کنار عادل فردوسی‌پور اجرا می‌کند، این خبرهای غیرواقعی را در برنامه تلویزیونی برای میلیون‌ها بیننده خواند؛ بدون ذکر منبع. شاید آن لحظه حتی فکرش را هم نمی‌کرد که ممکن است خبرها جعلی باشند و کلکی در کار باشد؛ اما بود. مسئولان «طرفداری» این کلک را زدند تا اعتراضشان را به محمدرضا احمدی، عادل فردوسی‌پور و برنامه‌شان نشان دهند.

بلافاصله بعد از آن‌که برنامه تمام می‌شود آنها از کلکشان رونمایی و از مردم عذرخواهی می‌کنند. آنها معتقدند که خط به خط خبرهای «طرفداری» توسط محمدرضا احمدی در برنامه ویژه جام‌جهانی خوانده می‌شود اما هیچ منبعی ذکر نمی‌شود. آنها معتقدند که باید کپی‌رایت رعایت و نامشان به‌ عنوان تهیه‌کننده اخبار ذکر شود. آنها ویدیوی برنامه را هم منتشر کردند. ویدیویی که در آن همان دو خبر غیرواقعی خوانده می‌شود و دو مجری برنامه درباره آن تبادل ‌نظر می‌کنند. اما هیچ‌کس در آن لحظه نمی‌دانست که خبرها دروغی بیش نیستند. شاید باید خبرها از منابع مختلف پیگیری شوند یا به درخواست سایت‌ها اهمیت داد و کپی‌رایت را که یک قانون جهانی است، رعایت کرد.

توجه به همه‌چیز سخت است
عادل تمام تلاشش را می‌کند که به همه‌ چیز توجه کند؛ به تمام حاشیه‌ها و خبرها، به تمام تیم‌ها و ستاره‌هایشان. برای هر تیم و هر ستاره، آیتم می‌سازد. آیتم‌هایی که با نریشن‌های جذاب برای مردم پخش می‌شوند. مطمئنا دور اول بازی‌ها که تمام شود، عادل باز هم برای دور دوم برنامه‌های جذابی تدارک دیده است؛ اما باید به عادل هم گله کرد، گله کرد بابت آیتم‌هایی که پخش می‌کند و نام سازنده را نمی‌زند. مثل زمانی که موزیک معروف سریال گیم‌آف‌ترونز را در برنامه‌اش پخش می‌کرد و حرفی از آن نمی‌زد. درست است که ایران تفاهمنامه بین‌المللی حق کپی‌رایت را امضا نکرده اما انتظار می‌رود که مردم ایران با فرهنگ‌تر باشند و حداقل نام سازندگان را به زبان بیاورند. از روز اول انیمیشنی در برنامه عادل پخش می‌شود که انیمیشن ویژه بی‌بی‌سی اسپرت برای جام‌جهانی است. انیمیشنی که در جهان با بازخورد خوبی روبه‌رو شد و برای ساختنش بسیار زحمت کشیده‌اند. اما عادل نه نامی از سازندگان آن می‌آورد و نه از تکنیک‌های ساخت این انیمیشن حرفی می‌زند، تنها پخشش می‌کند و شاید برخی مردم هم آن را یکی از هنرهای برنامه عادل بدانند!

همچنین خبر آنلاین در مطلب دیگری نوشت:

این روزها پیکان انتقادها بار دیگر به سمت صدا و سیما نشانه رفته است و بسیاری از تلویزیون به دلیل ممانعت از حضور یک چهره سرشناس ورزشی به عنوان کارشناس در برنامه «2018» گله‌مند هستند.

ماجرا هم از جایی آغاز شد که علیرغم دعوت از کارلوس پویول به عنوان کارشناس در برنامه «2018» مدیران صدا و سیما تشخیص دادند او در برنامه حضور پیدا نکند. در واقع از همان زمان که خبرهایی مبنی بر حضور پویول به عنوان کارشناس در برنامه شنیده شد، حرف و حدیث‌هایی درباره مبلغی که قرار است به او پرداخته شود هم به میان آمد. اما بعد از اینکه برنامه‌ای که قرار بود با حضور پویول روی آنتن برود، بدون حضور او پخش شد، گمانه‌زنی‌هایی درباره علت غیبت او در برنامه به میان آمد. برخی دلیل اصلی اجازه نیافتن او در تلویزیون را ظاهر نامناسب (موهای بلندش) دانستند و عده‌ای دیگر هم هزینه زیادی را که باید به او پرداخت می‌شد، به عنوان دلیل اصلی مطرح کردند که البته دومی به واقعیت نزدیک‌تر بود  و مرتضی میرباقری، معاون سیما نیز در صحبت‌هایش این مسئله را دلیل اصلی عدم حضور پویول در برنامه عنوان کرد.

در همین ارتباط، خبرآنلاین در یک نظرخواهی از کاربرانش خواست تا نظرشان را درباره حضور فوتبالیست‌های مطرح خارجی به عنوان کارشناس در برنامه‌های تلویزیون ایران مطرح کنند. سوال اصلی از مخاطبان این بود که اساسا موافق پرداخت هزینه حضور فوتبالیست‌های خارجی به عنوان کارشناس در تلویزیون توسط بخش دولتی یا خصوصی (اسپانسرها) هستید یا خیر؟

کاربران نیز با شرکت در این نظرخواهی نظرات مختلفی را با ما به اشتراک گذاشتند. در مجموع 223 نفر در سایت و بیش از 200 نفر در اینستاگرام خبرآنلاین در این نظرخواهی شرکت کردند که دیدگاه‌های متفاوتی داشتند. البته در این میان تعدادی از کاربران هم بودند که موضع خاصی نگرفتند و نظرشان چندان مرتبط با سوالی که مطرح شده بود، نبود.

مطرح شدن نام ایران به واسطه حضور چهره‌های سرشناس

تعداد زیادی از کاربران که موافق حضور چهره‌های ورزشی یا حتی سیاسی و فرهنگی در تلویزیون ایران بودند علاوه بر اینکه با پرداخت هزینه بالا به مهمان مخالفتی نداشتند این مسئله را مثبت نیز ارزیابی کرده بودند و معتقد بودند حضور یک چهره خارجی در تلویزیون ایران باعث بیشتر دیده شدن نام ایران نیز می‌شود. از سوی دیگر تعداد دیگری از کاربران نیز این اقدام را حرکتی در جهت پیشرفت و جهانی شدن دانسته و حتی عده‌ای این اتفاق را فرصتی برای رشد صنعت گردشگری نیز دانسته بودند. برای مثال کاربری به نام فرید نظرش را اینطور بیان کرده بود: «بله و قطعا بله چراکه حضور چهره های سرشناس جهانی در رشته های مختلف ورزشی و هنری و فرهنگی و حتی سیاسی باعث میشه وقتی اینها به کشورشان برگردند چون صاحب تریبون هستند معرف کشورمان به دنیا باشند تا کی باید چوب ناشناخته بودنمان و کج فهمی دنیای خارج و ملت‌های دیگر را از وضع واقعی کشورمان بخوریم، مردم دنیا الان در اثر تبلیغات سوء دشمنان ایران نسبت به وضعیت ایران یا ناآگاه یا بدبین هستند خیلی از مردم دنیا کشورمان را مانند جایی مثل کره شمالی یا سومالی می‌دانند از بس که دنیا گریز شده‌ایم، یک تعریف از کشورمان در یک مصاحبه مثلاً فیگو در رسانه های جهانی باعث مثبت شدن نظر مردم دنیا به کشورمان می‌شود و باعث رشد گردشگری به ایران می‌شود اما الان بدترین ضربه به حیثیت ایران را درماجرای پویول خوردیم به لطف آقایان!»

کاربر دیگری به نام فرهاد هم این دعوت را تاثیرگذار دانسته و نوشته: «بله تاثیرش از ده‌ها برنامه بی‌مخاطب و پر هزینه بهتره.»

علی هم در نظری مفصل اینطور نوشته: «برای یک جامعه نیازهای مختلفی تعریف می شوند که لزوما فقط خورد و خوراک و مسکن نیست.البته که این سه اصلی ترین و اولی‌ترین نیاز‌هاست ولی نشاط و شادی و سرگرمی و مسافرت و غیره نیز جزو نیازهای غیر قابل حذف از زندگی بشر است. وقتی قرار است برنام های تلویزیونی موجبات سرگرمی عده ای نسبتا زیاد از جامعه را فراهم کند و مهم‌تر اینکه هزینه آن نه از بیت المال بلکه از بخش خصوصی باشد نه تنها ایراد ندارد بلکه کار قابل دفاع و بسیار مطلوبی هم هست.اصل موضوع مورد تایید است.تنها بخش قابل مناقشه؛ پرداخت هزینه هاست که اگر از بیت المال باشد خیر؛ مورد تایید نیست ولی بخش خصوصی نه تنها ایراد ندارد بلکه خوب هم هست.الان به درجه ای رسیدیم که هر اقدامی برای مردم را با سواستفاده از شرایط فاجعه اقتصادی زیر سوال می بریم.»

البته نکته جالب در میان نظراتی که حضور افراد مطرح را باعث بیشتر دیده شدن کشورمان دانسته بودند دیدگاه‌های مخالفی بود که از سوی برخی دیگر از مخاطبان به اشتراک گذاشته شده بود. برای نمونه کاربری به نام حسن نوشته بود: «با بیکاری دلار 8هزاری تومنی و سکه 3میلیونی و تحریم و عزت پاسپورتمون در صدر اخبار رسانه های دنیا هستیم نگران نباشید.»

روالی که همه جای دنیا هست

برآیند تعداد دیگری از نظرات هم این بود که دعوت از کارشناسان خارجی در هر رشته‌ای در همه جای دنیا رایج است و عدم صدور اجاره به پویول برای شرکت در برنامه «2018» آبروی ایران را برده است. مهران دراین‌باره گفته بود: «اسپانسر برنامه یه مهمان ویژه دعوت می‌کنه و به ازای اون بینندگان برنامه هم بیشتر می‌شه و تا حدودی هزینه اسپانسر جبران می‌شه... به همین سادگی همه جایه دنیا این روال هست.. ضمنا برنامه ریزی واسه دعوت پویول حداقل دو ماه پیش انجام شده بود اونموقع باید صدا و سیما مخالفت میکرد نه لحظه آخر که خیلی زشت شد بخدا.. دقیقا مثل برکناری وزیر تو سفر خارجه.»

برای خودمان هزینه کنیم نه برای دیگران

درصد زیادی از کاربران موافق پرداخت هزینه به افراد مطرح و دعوت از آنها نیز به این دلیل موافق این بحث بودند که ‌عقیده داشتند سرمایه در کشور ما فراوان است و چه بهتر که این پول‌ها برای خودمان و مردم و مخاطبان تلویزیون خرج شود.

یکی از مخاطبان که نامش را ذکر نکرده بود در این رایطه نوشته: «من موافقم...سالهاست پولی که حق مردم ایرانه داره برای مردم کشورای دیگه خرج میشه حالا که نوبت به خودمون رسیده این ۵۰۰ میلیون خیلی زیاده؟»

علی یکی دیگر از مخاطبان خبرآنلاین هم نظر جالبی داشت: «بله صد در صد، چه بخوایم و چه نخوایم پول این مملکت در حال هدر رفتنه پس چه بهتر که شفاف و جلو چشممون هدر بره.»

فرق کارشناس سیاسی با فوتبالی؟

در میان 223 کاربری که در نظرخواهی خبرآنلاین شرکت کرده بودند و در کنار موافقان بحث مطرح شده تعدادی مخالف نیز به بیان دیدگاه‌هایشان دراین‌باره پرداختند. بیشتر کسانی که با پرداخت هزینه به چهره‌های سرشناس مخالف بودند این کار را هزینه اضافی و اسراف دانسته بودند. برخی نیز پا را فراتر گذاشته و به عادل فردوسی‌پور و برنامه «نود» انتقاد می‌کردند. کاربری که نامش را ذکر نکرده بود در اینباره نوشته بود: «کار کاملا اضافی و بی مزه ای است. چون اولا ما ارتباط عاطفی و عرقی نسبت به آنها نداریم . دوما با این همه مشکلاتی که داریم نباید هزینه بی جهت درست کنیم. فردوسی پور اگر دنبال راضی کردن مردم و یا حداقل اسپانسرهایش است بیاید همان رویه ای که در 90 پیاد کرده را دنبال کند و بیاید بین مردم و گزارش‌های محلی تهیه کند.»

یکی دیگر از مخاطبان خبرآنلاین به نام کاوه هم در نظری جالب عنوان کرده بود که اگر هزینه‌ای که قرار است پرداخت شود از پول بیت‌المال نباشد هیچ ایرادی ندارد.

برخی از کاربران مخالف هم بر این عقیده بودند که با وجود کارشناسان خبره داخلی نیازی به دعوت از چهره‌های خارجی آن هم در قبال پرداخت هزینه‌های سنگین نیست. حسین که از مخالفان این قضیه بود در این باره نوشت : «قطعا خیر،چون تو این شرایط بد اقتصادی به نظرم درست نیست این همه هزینه کرد.دلیل دوم تا الان هرکسی که به عنوان مهمان خارجی مثل اتوئو اومده حرفی برای گفتن نداشته. امثال امیر حاج رضایی و دکتر صدر بهترین هستند. حداقل اطلاعات تخصصی و قابل تاملی به مخاطب ارائه میدن.»

مسعود دیگر کاربر خبرآنلاین نیز با اشاره به نابسامانی‌های اقتصادی روزهای اخیر در جامعه مخالفت خود را اعلام کرد و نوشت: «در حال حاضر و با توجه به اوضاع بد معیشتی مردم به هیچ وجه قابل توجیه نمی باشد آن هم با این پول ها . در زمانی که اوضاع اقتصادی خوب باشد قابل توجیه است.»

کاربر دیگری به نام پرویز اما علت مخالفتش را با یک دلیل منطقی توجیه کرد و نوشت: «اگر بناست کارشناس خارجی نیارن تلویزیون در تمام برنامه ها باید ممنوع بشه از جمله کارشناس های سیاسی که مدام به شبکه افق ،پرس تی وی و... میارن.مطمئنا کارشناس‌های سیاسی فی سبیل الله تو صدا و سیما حضور پیدا نمی کنند.»

آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحه‌ی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران می‌‌توانید دنبال کنید.