‏امیر نادری‏
Amir Naderi

امیر نادری (متولد ۷ خرداد ۱۳۲۴ - آبادان) کارگردان و نویسنده ایرانی است. وی از سال ۱۳۶۹ در ایالات متحده آمریکا زندگی می کند.او از کارگردانان تأثیرگذار و مهم سینمای موج نو و معناگرای ایران است. نادری از کودکی در سالن سینما و تئاتر کار می کرد و با دیدن فیلم و نمایش، خواندن نقد فیلم و معاشرت با منقدان، به طور خودآموخته وارد عالم سینما شد. در ابتدا به عنوان عکاس در چند فیلم مهم سینمای ایران کار کرد. در سال ۱۳۵۰ اولین فیلمش خداحافظ رفیق را کارگردانی کرد. توجه جشنواره های جهانی با فیلم دونده و آب، باد، خاک به او جلب شد. دونده از سوی تعدادی از منتقدان در فهرست یکی از تاثیرگذارترین فیلم های ربع قرن اخیر معرفی شده است. فیلم بعدی امیر نادری «ماه» نام داشت، نادری گفته است بیست سال دربارهٔ موضوع این فیلم کار کرده و یک دلیل مهاجرت او از ایران به آمریکا، ساختن فیلم «ماه» بوده است. نادری برای فیلم وگاس: بر اساس یک داستان واقعی نامزد جایزه شیر طلایی از شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۰۸ شد و همچنین برای فیلم های دونده و آب، باد، خاک در سال های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۹ برنده جایزه بالن طلایی جشنواره فیلم سه قاره نانت شد.پدرش پیش از تولد او فوت می کند و مادرش را در شش سالگی از دست می دهد. همراه با برادر بزرگترش تحت سرپرستی خاله اش زندگی می کند. کارهایی مانند تخمه فروشی جلوی در سینما، کنترل چی سالن سینما و آپارات چی سینما را در آبادان تجربه می کند. از ۱۲ سالگی با تماشای فیلم های خارجی در سینمای آبادان، به سینما و نمایش علاقه پیدا کرد و بعد در تئاتر حافظ آبادان نقش هایی کوتاه از بچه ها را بازی می کرد. وی دانش آموخته دبیرستان رازی آبادان است. با برادرش به تهران می آید و در چند عکاس خانه کار می کند. آشنایی اش با علی رضا زرین دست پای او را به سینما باز می کند. کار در سینما را با عکاسی فیلم «قیصر»، «حسن کچل» و «پنجره» آغاز کرد. نادری شش ماه به انگلستان می رود، سال ۱۳۵۰ کار فیلم سازی اش را با نویسندگی و کارگردانی خداحافظ رفیق در ایران شروع می کند.