‏آنتونی پرکینز‏ (1311 - 1371)
Anthony Perkins

از چهره های موفق و از بازیگران بیادماندنی سینمای آمریکا است. وی برای اجرای بهترین نقش مکمل مرد در دومین فیلم خود، تر غیب دوستانه، کاندیدای جایزه اسکار شد. پرکینز با ایفای نقش، نورمن بیتس، در فیلم روانی (به انگلیسی: Psycho) به شهرت رسید.پرکینز در نیویورک سیتی بدنیا آمد، وی فرزند، آوسگود پرکینز، بازیگر تاتر و سینما و، جانات سلستین، و از اخلاف، جان پاولند، یکی از مسافران کشتی، می فلاور، بود. پرکینز در دبیرستان های، بروکس اسکول، و، براون نیکولس اسکول، درس خواند، سپس در دانشگاه کلمبیا و رولینس کالج تحصیلات خود را ادامه داد. در ۱۹۴۲ به بوستن نقل مکان کرد.پرکینز با بازی در فیلم آکترس فعالیت هنری خود را شروع کرد. او به دریافت جایزه، گلدن گلاب برای آکتر و آکترس تازه کار سال، نایل آمد.در ۱۹۵۷ پرکینز دشواری های، جیمی پییرسال، بازیگرپیشین تیم بیس بال، بوستن رد ساکس، را در قالب یک داستان حقیقی در فیلم تقلای ترس به تصویر کشید. متعاقب آن درهمان سال سه آلبوم موسیقی پاپ و در۱۹۵۸ آلبوم های دیگری با تم حماسی، جاز و راک با نام، تونی پرکینز، منتشر ساخت. این آلبوم ها با استقبال گرمی روبرو شدند، مجله رادیویه، بیلبورد هات ۱۰۰، تراک شنای ماه شب را درجدول ارزیابی خود در رده ۲۴ و درردیف پرفروش ترین تراک ها معرفی کرد.در ۱۹۵۸ پرکینز همراه با شرلی بوث و شرلی مک لین در فیلم دلال ازذواج ظاهر شد.پرکینز عضو، انجمن استادیو بازیگران، و همچنین بازیگر تاتر نیز بود. در ۱۹۵۸ بخاطر اجرا در نماشنامه، فرشته، بسوی خانه نگاه کن!، در تاتر برادوی، نامزد دریافت جایزه تونی برای بهترین بازیگر تاترشد.در خلال همین دوران او با سوفیا لورن در قیلم هوس زیر درخت نارون همراهی کرد. در ۱۹۶۰ در فیلم کمدی رومانتیک قصه موهوم در مقابل جین فوندا قرار گرفت.در ۱۹۶۰ پرکینز برای ایفای نقش، نورمن بیتس، در فیلم روانی ساخته الفرد هیچکاک انتخاب شد. او با اجرای نقش صاحب و متصدی مُتل بیتس که ازجنون آدمکشی رنج می برد، به دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد، نایل آمد. این جایزه از طرف کمیته جهانی منتقدین فیلم به وی اعطا شد. فیلم روانی با موفقیتی انتقادی و تجاری همراه بود و پرکینز را به شهرت جهانی رساند.در ۱۹۶۱ هنر نمایی او در فیلم خدا حافظ دوباره در مقابل اینگرید برگمن مورد تحسین و نقد سینمایی قرار گرفت. در همین سال با بازی در فیلم پامچال شامگاهی در کنار، کارمین کار، جایزه دیگری را در جشنواره فیلم کن از آن خود ساخت.این کامیابی، موفقیت های دیگری را در اروپا بدنبال داشت؛ بازی پرکینز در نقش جوزف کی در فیلم محاکمه (۱۹۶۲) ساخته اورسن ولز با برداشتی از رمان فرانتس کافکا از آن جمله اند.پس از بازگشت از آمریکا در ۱۹۶۸ در فیلم شرنگ متبوع در مقابل، تیوزدی ولد، در نقش قاتلی جوان و پریشان شرکت کرد. او همچنین در ۱۹۷۰ در نقش چامپلین تاپمن درفیلم بر سر دوراهی ایفای نقش کرد.پرکینز در ۱۹۷۳ باهمکاری، استیفن ساندهایم (شاعر و نویسنده) نمایشنامه فیلم آخرین روزهای شیلا را نوشت و در ۱۹۷۴ از طرف نویسندگان فیلم های راز آمیز جایزه ادگار برای بهترین نمیشنامه، به آنها اعطا شد.پرکینز اجرای نقش نورمن بیتس را در سه بخش ادامه داد. فیلم، روانی –دو، بیست سال پس از اولین فیلم روانی فروش موفقیت آمیزی داشت (۱۹۸۳). سپس او فیلم روانی-سه، را کارگردانی و اجرا کرد و نامزد جایزه ساترن برای بهترین بازیگر شد(۱۹۸۶).پرکینز به افتخار خدمات نافذ و بی دریغ به صنعت فیلم سازی، ستاره ای در، پیاده روی شهرت هالیوود، دارد. این ستاره در بلوار ۶۸۰۱ هالیود وافع در هالیود، کالیفورنیا قرار دارد.در۱۹۹۱ پرکینز در، جشنواره فیلم جهانی سان ساباستین با دریافت جایزه، داوناستا لایفتایم اچیومنت، مورد تقدیر قرار گرفت.با وجود این که وی در اثنای سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ با بیماری ایدز دست بگریبان بود، در هشت محصول تلویزیونی شرکت کرد، که از آن جمله اند: دختر تاریکی همراه، با میا سارا، (۱۹۹۰) و هدف برهنه به همراهی، رودی مکداول، (۱۹۹۲). پرکینز آخرین اجرای خود را در فیلم در جنگل انبوه به همراه، روزانا ارکویت، در ۱۹۹۲ به صحنه آورد.پس از انکه انتونی هاپکینز و کلینت ایستوود از تأمین صدا برای نقش دکتر ولف دندان پزشک در،سیمپسون خوداری کردند،پرکینز این وظیفه را پذیرفت، اما مرگ پرکینز عمل صدا گذاری را متوقف کرد. سرانجام از صدای، هاانک ازاریا، که بطور معمول خود دیالوگ سیمپسون را تأمین میکرد،استفاده شد.پرکینز در۱۲ سپتامبر ۱۹۹۲ در خانه خود در هالیود هیلز به علت بیماری ایدز درگذشت. جسدش سوزانده شد وخاکسترش به خانواده مسترد گردید.همسر بیوه پرکینز نیز در جریان حملات ۱۱ سپتامبر در سانحه هوایی پرواز شماره ۱۱ آمریکن ایرلاینز کشته شد.