‏جان استاین بک‏ (1280 - 1347)
John Steinbeck

جان ارنست استاینبک جونیور که در منابع فارسی بیشتر با نام جان اشتاین بک شناخته می شود، یکی از شناخته شده ترین و پرخواننده ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکاست. از بهترین آثارش می توان به خوشه های خشم (۱۹۳۹) اشاره کرد. استاین بک در کالیفرنیا در خانواده ای از تبار ایرلندی زاده شد. تحصیلات خود را ابتدا در زادگاهش انجام داد، سپس آن را در دانشگاه استنفرد در رشته زیست­شناسی ادامه داد و بی آن که به دریافت مدرکی نایل آید، دانشگاه را ترک کرد و مدتی به عنوان کارگر ساده، متصدی داروخانه، میوه چین و... به کار پرداخت و به همین سبب با مشکلات برزگران و کارگران آشنا شد. پس از آن پاسبانی خانه ای را پذیرفت و در این زمان وقت کافی برای خواندن و نوشتن پیدا کرد. مدتی نیز خبرنگاری مطبوعات را برعهده گرفت که در آن توفیقی به دست نیاورد. در طی این سال ها بود که به نوشتن پرداخت و اولین رمان خود را به نام جام زرین در 1929 و سپس مجموعه ای از داستان های کوتاه را با عنوان چمنزارهای بهشت در 1932 منتشر کرد. خوشه های خشم او در سال ۱۹۳۹ منتشر شد و جایزه پولیتزر را از آن خود کرد. استاینبک به سبب خلق این آثارش جایزۀ نوبل سال ۱۹۶۲ را برد. از نوشته های دیگر او به چراگاه های آسمان، به خدایی ناشناس، تورتیلافلت، دره دراز، ماه پنهان است، دهکدهٔ ازیادرفته، کره اسب کَهَر، شرق بهشت، مروارید و پنجشنبهٔ شیرین می توان اشاره کرد.استاینبک در سال ۱۹۶۲ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. مشهورترین آثار او موش ها و آدم ها (۱۹۳۷) و کتاب برنده جایزه پولیتزر، خوشه های خشم (۱۹۳۹) هستند که هردو نمونه هایی از زندگی طبقه کارگر آمریکا و کارگران مهاجر در دوره رکود بزرگ هستند.البته وی در اواخر عمر همانند جرج اورول از مواضع چپ خود اظهار ندامت کرده و از جنگ آمریکا در ویتنام علیه حکومت کمونیستی آن نیز پشتیبانی کرد. حتی خود به ویتنام رفته و به قول خود از «عملیات قهرمانانه» سربازان آمریکایی گزارش تهیه می کرد.