‏الی والاک‏ (1294 - 1393)
Eli Wallach

الی والاک(Eli Wallach) (متولد ۷ دسامبر ۱۹۱۵ - درگذشتهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۱۴) بازیگر آمریکایی سینما، تلویزیون و تئاتر بود که بیش از شش دهه در این عرصه فعالیت داشت، او کار خود را در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ شروع کرد؛ و برای ایفای نقش سیلوا واکارو در فیلم بیبی دال ۱۹۵۶ ساختهٔ الیا کازان جایزهٔ بفتا بازیگر تازه وارد را دریافت نمود؛ و همچنین نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. مشهورترین نقش های وی در دنیای سینما کالورا در هفت دلاور ساختهٔ جان استرجس، گیدو در نخاله ها ساختهٔ جان هیوستن، توکو (زشت) در خوب، بد، زشت ساختهٔ سرجو لئونه می باشند و دیگر نقش های برجستهٔ وی شامل دون آلتوبلو در پدرخوانده ۳ ساختهٔ فرانسیس فورد کاپولا، کاتن وینبرگر در دو جک ساختهٔ جک نیکلسون و آرتور ابوت در تعطیلی ساختهٔ نانسی میرز هستند. والاک یکی از پرکارترین بازیگران آمریکایی بود که حتی در دههٔ ۹۰ زندگی خود فعال بود و در فیلم های وال استریت: پول هرگز نمی خوابد (۲۰۱۰) و نویسنده در سایه (۲۰۱۰) رومن پولانسکی ایفای نقش کرد.ایلای والاک کلاس های بازیگری را در آموزشگاه دراماتیک در نیویورک زیر نظر کارگردان آلمانی اروین پیسکاتور فرا گرفت. بعدها او به آکتورز استودیو تازه تأسیس پیوست؛ و در کنارمارلون براندو، مونتگومری کلیفت، سیدنی لومت، هربرت برگوف و همسرخود آن جکسون زیر نظر رابرت لوییز یکی از بنیان گذاران اکتورز استودیو به مطالعه بازیگری پرداخت.وی اولین حضور در تئاتر برادوی را در سال (۱۹۴۵) تجربه نمود و در سال (۱۹۵۱) برای ایفای نقش در تئاتر رز تاتو اثر تنسی ویلیامز توانست جایزه تونی را دریافت کند. از دیگر تئاترهای وی می توان به آقای رابرتز، مهمانخانه ماه آگوست، کامینو رئال نوشته (تنسی ویلیامز)، سرگرد باربارا (نوشته جورج برنارد شاو)، لوو و پلکان اشاره کرد. آخرین بار به عنوان نقش اصلی در نمایش ملاقات آقای گرین ایفای نقش کرد.اولین حضور والاک در سینما، فیلم جنجالی بیبی دال (۱۹۵۶) ساخته الیا کازان بود؛ که آغازگر یک دوره پربار در سینما برای او بود گر چه به ندرت نقش های اول در سینما به وی می رسید. فیلم های اولیه وی شامل ردیف متهمان (۱۹۵۸) به کارگردانی دان سیگل، هفت دلاور (۱۹۶۰) ساخته جان استرجس در کنار یول براینر و استیو مک کوئین، نخاله ها (۱۹۶۱) اثر جان هیوستن در کنار مریلین مونرو، کلارک گیبل و مونتگومری کلیفت، چگونه غرب تسخیر شد (۱۹۶۲)، لرد جیم (۱۹۶۵) به کارگردانی ریچارد بروکس به همراه پیتر اوتول، چنگیزخان (۱۹۶۵)، چطور یک میلیون بدزدیم (۱۹۶۴) ساخته ویلیام وایلر در کنار آدری هپبرن و پیتر اوتول و شاید مشهورترین کار وی خوب، بد، زشت ساخته کم نظیر سرجیو لئونه به نقش توکو (زشت) در کنار کلینت ایستوود اشاره کرد. پس از موفقیت خوب، بد، زشت، والاک در چندین وسترن اسپاگتی مانند تک باشکوه (۱۹۶۸) ایفای نقش کرد.والاک در مرکز یکی از بدنام ترین قضایای بازیگری دههٔ ۱۹۵۰ که مربوط به مشهورشدن یکی از شخصیت های بزرگ و افسانه ای قرن بیستم آمریکا، یعنی فرانک سیناترا بود، قرار گرفت. در سال ۱۹۵۳ او خود را برای ایفای نقش ماجیو در فیلم از این جا تا ابدیت آماده می کرد که قبل از شروع فیلمبرداری، فرانک سیناترا جایگزین وی شد و سیناترا توانست برای ایفای این نقش جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از آن خود کند. بعدها چگونگی بدست آوردن این نقش توسط سیناترا الهام بخش شخصیت جانی فانتین در فیلم کلاسیک پدرخوانده (۱۹۷۲) شد.او در دههٔ ۶۰ نقش آقای فریز را در مجموعه های بتمن ایفا نمود. نقشی که اوتو پرمینجر کارگردان مشهور لورا (۱۹۴۴) و آرنولد شوارزنگر نیز به ایفای آن پرداختند.والاک در آخرین فیلم های سه اسطوره بازیگری هالیوود ایفای نقش کرد که هر سه بازیگر به ترتیب عبارتند از: کلارک گیبل، مریلین مونرو (نخاله ها) و استیو مک کوئین (شکارچی)Wallach and Jackson in ۲۰۱۰طلای مکنا (۱۹۶۹)، مغز (۱۹۶۹)، جو دیوانه (۱۹۷۴)، عمیق (۱۹۷۷)، شب و شهر (۱۹۹۲)، معشوقه های هالیوود (۱۹۹۲)، رودخانه مرموز (۲۰۰۳) از دیگر کارهای وی هستند.ایلای والاک در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۰ در سن ۹۴ سالگی جایزه اسکار افتخاری را از آن خود کرد