‏توماس هاردی‏ (1219 - 1306)
Thomas Hardy

توماس هاردی رمان نویس و شاعر جنبش طبیعت گرایی اهل انگلستان بود. آثار او معمولاً در جنبش طبیعتگرایی طبقه بندی می شوند، اما در چندین شعر او رگه هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم دیده می شود.هاردی در ابتدا حرفه معماری را انتخاب کرد اما بعد، در دهه پنجم زندگیش به نوشتن و سرودن شعر روی آورد. او ده ها رمان و شعر نوشت و اشعارش همتراز رمانهایش مورد توجه و تقدیر دوستداران ادبیات گرفت و تاثیر قابل توجهی بر شعر مدرن انگلیسی گذاشت. امروزه از او به عنوان یکی از شاعران و نویسندگان مطرح قرن بیستم یاد می شود.هرچند توماس هاردی خود را بیشتر شاعری می دانست که برای منفعت مادی رمان می نویسد، اما او بیشتر برای رمانهایی که نوشته، شناخته شده است. از جمله آثار او که شهرت جهانی دارند «تس» و «دوراز اجتماع خشمگین» هستند که بر اساس هر دوی آنها فیلم ساخته شده است. ویژگی اصلی نوشته های هاردی توصیفات شاعرانه و جبرگرایی است و شخصیت های داستان هایش در برابر احساسات تند و شرایط اطراف خود به مبارزه می پردازند. توماس هاردی در حوالی دورچستر انگلستان بدنیا آمد. پدرش سنگتراش و مادرش زنی با مطالعه بود. توماس تا سن هشت سالگی یعنی زمانی که برای اولین بار به مدرسه رفت، نزد مادرش درس می خواند. پس از آن چند سالی در یک مدرسه محلی، لاتین آموخت. از آنجا که موقعیت اجتماعی خانواده هاردی به گونه ای نبود که ملزم به تحصیل در دانشگاه باشد، تحصیلات رسمی او در سن شانزده سالگی پایان یافت. پس از آن او نزد یک معمار محلی کارآموزی را آغاز کرد. توماس هاردی تا سال ۱۸۶۲ به عنوان یک معمار آموزش دید و پس از آن به لندن رفت و در کالج کینگ ثبت نام کرد. او موفق به دریافت جایزه ای از انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا و انجمن معماری شد. توماس هاردی هیچگاه لندن را خانه خود ندانست. او در لندن به اختلاف طبقاتی و جایگاه اجتماعی اش واقف بود. پنج سال بعد هاردی در حالی که نگران سلامتش بود به دورست بازگشت و تصمیم گرفت زندگی اش را وقف نوشتن کند.هاردی سال ۱۸۷۰ با همسر آینده اش «اما لاوینیا گیفورد» آشنا و به دام عشق او گرفتار شد. توماس و اما سال ۱۸۷۴ ازدواج کردند. مرگ اما در سال ۱۹۱۲ تاثیر عمیقی بر توماس هاردی گذاشت. پس از مرگ اما، توماس به کورنوال سفر کرد تا خاطرات پیشینش با همسر درگذشته اش را تجدید کند، اشعاری که هاردی در سالهای ۱۹۱۲ و ۱۹۱۳ سرود متاثر از مرگ اماست. پس از آن در سال ۱۹۱۴ با فلورانس امیلی داگدل که ۳۹ سال از او جوانتر بود ازدواج کرد. در آن زمان او همچنان درگیر مرگ همسر نخستش بود و سعی می کرد با سرودن شعر بر این غم فایق آید.هاردی دسامبر سال ۱۹۲۷ به ذات الجنب (آب آوردن ریه) مبتلا شد و در ژانویه سال ۱۹۲۸ درگذشت. در گواهی فوت، علت مرگ ایست قلبی و کهولت سن ذکر شد. تدفین توماس هاردی بحث انگیز بود، وصی او مایل بود پیکر هاردی در قطعه شاعران دفن شود ولی خواسته قلبی هاردی این بود که در کنار همسر نخست محبوبش بیارامد، در نهایت قلبش در کنار مزار همسرش در استینسفورد و خاکسترش در قطعه شاعران کلیسای وست مینیستر دفن شد. کمی بعد از مرگ هاردی، وصی اموال او نامه ها و دفترچه یادداشتش را سوزاند. تنها ۱۲ قطعه باقی ماند که یکی از آنها شامل بریده روزنامه های سالهای دهه ۱۸۲۰ میلادی است. تحقیقات بعدی نشان داد که هاردی چطور از این داستانها در آثارش استفاده می کرده است.آثار هاردی مورد توجه و تحسین نویسندگان نسل بعد از او مانند ویرجینیا وولف و دی اچ لارنس قرار گرفت.